Osobowość czy sytuacja oraz aktywność czy geny

Osobowość czy sytuacja oraz aktywność czy geny - wyjaśnianie w psychologii. Czemu tak jest, że jabłko pada nie daleko od jabłoni, albo nie chcemy być podobni do rodziców, ale później stwierdzamy, że jesteśmy tacy jak oni? Dlaczego coś jest typowe dla nas, a coś nie jest?
Kształt czaszek morderców jest inny niż u zwyczajnych ludzi ,czy jest dobrym matematykiem czy nie decyduje kształt czaszki .Ci którzy mają wybrzuszenie po lewej stronie mózgu to mają lepszą formę wypowiedzi . Skoro geny wpływają na budowę ciała to geny określają co człowiek może osiągnąć ( pogląd wczesno historyczny ) .
Demokracja z tego punktu widzenia jest głupotą bo biedni i bogaci ,wykształceni i nie wykształceni mogą zajmować każde stanowisko. Co determinuje nasze zachowanie ; czy dojrzewanie, czy środowisko; genetyka.?
Bardziej podobni jesteśmy do dziadków niż do rodziców. Genetyczne zachowanie ludzkie. Rodzice dzieci podobieństwo 25%, bliźnięta jedno jajowe 50%, dalsza rodzina 12%. Wyposażenie genetyczne w pewnym stopniu wyjaśnia kim jesteśmy. Okazuje się w badaniach ,że środowisko (2 dzieci od tych samych rodziców i te same środowisko) nie jest identyczne. Rodzeństwo nie jest traktowane identycznie, a złudzeniem jest , że dzieci powinny być takie same bo moją takie same środowisko? Genoizm - pogląd, rasizm genetyczny (- poddaj się badaniom genetycznym). Z genoizmem wiąże się engenika - społeczeństwo trzeba oczyszczać, oczyszczanie rasy.
Błękitna krew - arystokrata, krew królewska.
Dzieci z domów dziecka, z rodzin przestępczych - złe geny. Zmiana człowieka może mieć podłoże - geny, środowisko).
3 formy interakcji: (geny, środowisko)
1) Relacja pasywna - człowiek z pewnym wyposażeniem genetycznym wstawiony w pewne środowisko, część genów się marnuje, a część trafia w to środowisko i rozwija się. Organizm i środowisko są względem siebie pasywne.
2) Relacja reaktywna - środowisko „zachowuje się” odpowiednio w odpowiedzi na to , jak zachowuje się osoba
3) Relacja aktywna - odpowiedni genotyp poszukuje aktywnie jakiegoś środowiska , które odpowiada jego genotypowi.
O zachowaniu mówimy, które ma jakiś cel. Różni ludzie w tej samej sytuacji zachowują się różnie. Sytuacje weźmiemy jako to co ludzie w niej widzą, czy otoczenie postrzegane jest tak samo(start do czegoś innego, metą czegoś, albo jest etapem przejściowym ). Celu działania do czego to jest, jakie miejsce w moim życiu to zajmuje ? Każde otoczenie jest widziane z pewnej perspektywy . Każda subiektywność jest prawdziwa. Moje nie koniecznie znaczy, że kogoś jest nie prawidłowe (złe, gdyż różnimy się od siebie i każde rzeczy widzimy inaczej)
Czy można z charakteryzować ludzkie środowisko?
... zobacz całą notatkę