Dr. Bogdan Buczkowski
Organizacje Międzynarodowe
Wykład III - OECD
Siedziba: Paryż
Członkowie: USA, Kanada, Meksyk, Niemcy, Francja, Włochy, Belgia, Holandia, Luksemburg, Irlandia, Wielka
Brytania, Dania, Hiszpania, Portugalia, Grecja, Austria, Szwecja, Finlandia, Szwajcaria, Norwegia, Islandia, Japonia,
Australia , Nowa Zelandia, Turcja, Korea Południowa, Polska, Czechy, Węgry, Słowacja, Chile.
Geneza
Organizacja Współpracy i Rozwoju Gospodarczego, jest organizacją międzynarodową. Utworzona na mocy konwencji
podpisanej 14 grudnia 1960 r. w Paryżu, która weszła w życie 30 września 1961 r. Powstała w miejsce Organizacji Europejskiej
Współpracy Gospodarczej (OEEC). Przyczyną przekształcenia OEEC w OECD było dążenie USA do utrzymania przynajmniej
względnej jedności gospodarczej. Organizacja obecnie skupia 31 najwyżej rozwiniętych krajów świata.
Cele
osiągnięcie możliwie najwyższego wzrostu gospodarczego, zatrudnienia i stopy życiowej w państwach członkowskich, przy
utrzymaniu ich stabilności finansowej oraz rozwijanie współpracy gospodarczej z innymi krajami.
Cele te są osiągane przez:
popieranie efektywnego wykorzystania zasobów gospodarczych,
rozwój badań naukowych i technologicznych,
liberalizację obrotu towarowego, usług, bieżących płatności, a także przepływu kapitału,
zapewnienie wewnętrznej i zewnętrznej stabilności finansowej,
dostarczanie pomocy technicznej krajom rozwijającym się;
stworzenie dogodnych warunków dla przepływu kapitału do tych krajów.
OECD spełnia również funkcję analityczno-informacyjną.
Mechanizmy funkcjonowania
Rada
zatwierdza budżet organizacji
podejmuje najważniejsze decyzje merytoryczne
dokonuje na corocznych sesjach przeglądów gospodarki oraz perspektyw rozwojowych
poszczególnych państw członkowskich
Komitet Wykonawczy
Sekretariat
Komitety Branżowe
Dziedziny działalności:
program gospodarczy
działalność w dziedzinie oświaty i nauki
zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego
pomoc zagraniczna
współpraca międzynarodowa
Liberalizacja handlu:
liberalizacja przepływu kapitału – lista transakcji międzynarodowych, których elementem są transfery kapitału
między krajami członkowskimi:
inwestycje bezpośrednie
obrót nieruchomościami
transakcje na rynkach pieniężnych
liberalizacje bieżących transakcji niewidzialnych – dotyczy 11 sektorów usług i innych rodzajów transakcji takich
jak:
działalność gospodarcza i przemysł
handel zagraniczny
transport
bankowość i usługi finansowe
dochody z kapitału
podróże i turystyka
Dr. Bogdan Buczkowski
Organizacje Międzynarodowe
Wykład III - OECD
Liberalizacja inwestycji zagranicznych
W 1996 ogłoszono Deklarację OECD w sprawie inwestycji zagranicznych i przedsiębiorstw międzynarodowych, składającą się z
4 instrumentów:
Instrument Traktowania Narodowego
Wytycznych dla Przedsiębiorstw Wielonarodowych,
Zaleceń dotyczących Zachęt i Czynników Utrudniających Inwestycje Zagraniczne,
Zalecenia dotyczące Sprzecznych Wymogów
Bardzo eksponowaną przez OECD działalnością jest udzielanie pomocy gospodarczej krajom rozwijającym się. Prowadzą ją 3
organy:
Komitet Pomocy Rozwojowej, którego członkami jest 17 państw OECD, koordynuje i stymuluje on pomoc dla
krajów rozwijających się w postaci inwestycji kapitału prywatnego i państwowego oraz pomocy bezzwrotnej. Nie ma
on własnego kapitału.
Komitet Współpracy Technicznej opracowuje i realizuje programy pomocy technicznej dla
(…)
…
członkowskich,
skuteczna walka z bezrobociem,
działania na rzecz umocnienia handlu światowego, integracji polityki handlowej i ekologicznej,
przeciwdziałanie korupcji w transakcjach gospodarczych,
problem starzenia się społeczeństwa i jego konsekwencje,
promowanie zintegrowanego zarządzania przedsiębiorstwami w obliczu globalnej konkurencji i szybkiego
postępu technicznego
Współpraca Polski z OECD…
… in Transition – PiT. Pozytywna ocena starań przez Radę
Ministerialną OECD zachęciła do złożenia wniosków o przyjęcie do struktur OECD. Polska 1 lutego 1994 sprostała trzem
zasadom formalnym: pluralizmu politycznego, przestrzegania praw człowieka i gwarancji swobód obywatelskich. Stworzyła
też podstawy gospodarki rynkowej.
W lipcu 1994r. Rada OECD zatwierdziła procedurę negocjacyjną Polski. Po przyjęciu przez Sekretariat OECD „Memorandum"
ustalono dalszy harmonogram negocjacji i tematy dla Polski:
polityka wobec przepływu kapitału, transakcji usługowych, sektora bankowo-finansowego, inwestycji zagranicznych
przedsiębiorstw wielonarodowych -w zgodności z „kodeksem liberalizacyjnym,
ochrona środowiska i polityka ekonomiczna,
polityka podatkowa,
polityka państwa wobec przemysłu stoczniowego…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)