To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ordowik 495 (505)-425 (438) mln lat temu Stratygrafia ordowiku bazuje na konodontach, graptolitach (zwłaszcza w osadach głębokomorskich) i na trylobitach (w osadach płytkomorskich). Wśród graptolitów dendroidy są istotne stratygraficznie w dolnym ordowiku, a graptolity właściwe w środkowym i górnym ordowiku. Pomocniczo używa się w datowaniach skał także ramienionogów. Przez większość okresu trwała transgresja oceanów i poziom oceanów był jednym z najwyższych (wg niektórych danych - najwyższy) w historii Ziemi. Pod koniec ordowiku nastąpiło globalne zlodowacenie części Gondwany, zwłaszcza obecnej północnej Afryki i półwyspu Arabskiego. Spowodowane to było przesunięciem się części Gondwany nad biegun południowy. Zlodowacenia doprowadziły do obniżenia się poziomu mórz. W tym okresie miało miejsce nasilenie orogenezy kaledońskiej. FAUNA -Trylobity- wśród bezkręgowców były najliczniejsze. -Konodonty- grupa wymarłych organizmów morskich, po których zachowały się głównie rozproszone mikroskopijne zębokształtne elementy aparatu wokółprzełykowego, zbudowane z fosforanu wapnia występujące w skałach osadowych pochodzących z okresu od późnego kambru do późnego triasu. Elementy konodontowe są bardzo zróżnicowane morfologicznie, od prostych lub zakrzywionych kolców, do grzebyków i nieregularnych płytek, przypominających zęby kręgowców. Zbudowane z cienkich, przyrastających do siebie od zewnątrz warstewek, posiadały one zdolności regeneracji w wypadku złamania.Powszechność występowania elementów konodontowych, ich duża liczebność nawet w małych próbkach z rdzeni wiertniczych, szybkie tempo rozprzestrzeniania się nowych gatunków i ich znaczny zasięg geograficzny oraz przede wszystkim fakt, że kształt elementów konodontowych zmieniał się bardzo szybko w czasie ewolucji sprawiły, że są one używane jako główne skamieniałości przewodnie w okresie od ordowiku do końca triasu. ORGANIZMY PLANKTONICZNE -Graptolity- wymarła gromada zwierząt zaliczanych do półstrunowców. Żyły w okresie od kambru do dewonu. Szkielet tych zwierząt zbudowany był z substancji białkowej ułożonej w półpierścieniowate pasemka tzw. fuzellusy. Tworzyły kolonie, pojedyncze osobniki w kolonii osłonięte były zewnętrznym szkieletem chitynowym w kształcie rurek zwanych tekami. Pierwsza teka kolonii, mieściła osobnika, który powstawał na drodze płciowej. Kolejne osobniki kolonii rozwijały się przez pączkowanie. Teki poszczególnych osobników układały się w gałązki, tworząc kolonie o różnych kształtach - proste lub powyginane czy spiralne wstęgi, kolonie siateczkowate, liściaste lub drzewkowate. Dwa główne rzędy graptolitów to dendroidy i graptolity właściwe. Dendroidy tworzyły wielogałązkowe, przypominające koronę drzew kolonie osiadłe (bentos nieruchomy) i występowały od kambru po wczesny karbon. Ich znaczenie jako skamieniałości przewodnich jest znikome z wyjątkiem dolnego ordowiku, dla którego są główną grupą przewodnią (obok konodontów). Graptolity właściwe występowały od ordowiku do wczesnego dewonu, miały kolonie utworzone przez niewielką ilość gałązek, przy czym w czasie ewolucji widać tendencję do ich redukcji (od 32 we wczesnym ordowiku do 1 w sylurze i dewonie). Były organizmami planktonicznymi, zasiedlającymi górne partie otwartych mórz i oceanów i są główną skamieniałością przewodnią przez cały okres swego istnienia. Jednocześnie ich masowe nagromadzenia sugerują warunki głębokowodne dla osadów, w których występują.
(…)
… nad bezzawiasowymi od późnego ordowiku. Bardzo szybką radiację oraz wielki wzrost liczebności odnotowuje się u łodzikowatych, które w tym okresie przeszły szczyt swego rozwoju. -Łodziki- rząd morskich mięczaków z podgromady łodzikowców gromady głowonogów. Mają dobrze rozwiniętą, symetryczną muszlę zewnętrzną zwiniętą spiralnie, podzieloną wewnętrznie na szereg komór. Przez środek owych komór biegnie cienki przewód…
… naczyniowe oraz wątrobowce. Rośliny te uważa się za bezpośrednich przodków roślin naczyniowych i nazywa pierwotnymi roślinami naczyniowymi. Były to w dalszym ciągu bardzo prymitywne organizmy; ich ciała nie były zróżnicowane na organy, a brak systemu korzeniowego i konieczność udziału wody w rozmnażaniu płciowym (przez zarodniki) stawiały pod znakiem zapytania ostateczny sukces roślin w opanowywaniu lądu…
… tabulatów miał miejsce w dewonie. Po wielkim wymieraniu grupa ta podupada.
-Mięczaki (małże, ślimaki)- występowanie powszechne, bez znaczenia stratygraficznego. -Ostrakodermy- Zasiedlały one zarówno przybrzeżne wody morskie, jak i akweny słodkowodne. nazwa stosowana dla kilku grup paleozoicznych wodnych kręgowców o rybim pokroju ciała, pospolitych w późnym sylurze i wczesnym dewonie (ok. 387-421 mln…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)