optyka geometryczna - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 42
Wyświetleń: 854
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
optyka geometryczna - omówienie - strona 1

Fragment notatki:

METODA BESSLEA Znane ze szkoły średniej równanie soczewki cienkiej 1/f=1/x+1/y gdzie: f- ogniskowa. X- odległość przedmiotowa, y- odległość obrazowa, nie może być podstawą do dokładnego pomiaru ogniskowej, ponieważ praktyce pkt x i y mierzy się nie od środka optycznego soczewki, lecz od punktów wierzchołkowych. Wynikające stąd błędy eliminuje metoda Bessela. Opiera się ona na założeniu, że jeśli x+y=d4f, inaczej mówiąc, jeśli odległość przedmiotu od ekranu(d) jest większa od czterech ogniskowych badanej soczewki, to istnieją dwa takie położenia soczewki na odcinku d przy których na ekranie powstają ostre obrazy przedmiotu (powiększony i pomniejszony).
PKT KARDYNALNE Zalicza się do nich dwa pkt główne H i H', dwa pkt węzłowe W i W' oraz dwa ogniska. Pkt główne stanowią przecięcia płaszczyzn głównych osią optyczną natomiast węzłowe spełniaj następujący warunek: jeśli kierunek promienia padającego pod pewnym kątem do osi optycznej przechodzi przez pkt węzłowy przedmiotowy, to promień załamany przechodzi przez pkt węzłowy obrazowy i jest nachylony pod tym samym kątem do osi optycznej. Znajomość tych pkt pozwala na konstruowanie obrazów w sposób analogiczny do stosowanego w przypadku soczewki cienkiej. WARUNEK ABBEGO Z teorii Abbego odnoszącej się do powstania obrazów w mikroskopie, wynika, że obraz podobny do przedmiotu powstanie tylko wtedy, gdy do obiektywu wejdą wiązki ugięte przynajmniej pod kątem odpowiadającym widmu I rzędu. Jeżeli oglądamy przez mikroskop np.delikatne blisko siebie leżące rysy 1,2,3 siatki dyfrakcyjnej (S), to światło (I) prześwietlające przedmiot i padające prostopadle ugnie się na brzegach rys, jak w siatce dyfrakcyjnej. Do obiektywu (O) poza wiązką biegnąca wchodzi również ugięta pod kątem y wiązka pierwszego rzędu. Odpowiednie promienie przechodzące wprost (ciągła linia) i ugięte (linia kreskowa) przejdą przez soczewkę i skupiając się w ogniskach (F) pobiegną dalej, by przy spotkaniu promieni przechodzących wprost i ugiętych, wychodzących z tego samego pkt przedmiotu w wyniku interferencji dać obraz (1', 2', 3') Jeżeli na ekranie odległość brzegów rysy wynosi, czyli dwu bliskich rozróżnialnych szczegółów, to odległość ich obrazów jest równa a. RODZAJE MIKROSKOPÓW świetlne, elektronowe, z kontrastem fazowym, interferencyjno- polaryzacyjne WYZNACZANIE APRETURY NUMERYCZNEJ MIKROSKOPU pomiar apretury numerycznej obiektywy jest oparty na wzorze n sinµ =A przy założeniu, że między obiektywem i preparatem znajduje się powietrze (n=1). W tym przypadku apretura numeryczna mikroskopu zależy od kąta rozwartości stożka promieni wchodzących od obserwowanego punktu przedmiotu do obiektywu.

(…)

… równy 2µ. Kąt ten można wyznaczyć, znając promień (m) podstawy stożka. Aby dokonać pomiaru tej wielkości, należy zdjąć okular oraz płytkę pomiarową, a następnie obliczyć liczbę milimetrów skali, mieszczących się w polu widzenia. Relacje pomiędzy kątem aperturowym i pozostałymi wielkościami ustala się na podstawie związku trygonometrycznego tgµ= m/2 /h =m/2h ABBERACJE UKŁADU OPTYCZNEGO abberracja…
…, tym większa różnica zdolności skupiającej między przekrojem południkowym a równoleżnikowym. Pierwszy jest wyznaczony przez płaszczyznę południkową zawierająca oś wiązki i oś optyczną, a drugi przez płaszczyzna równoleżnikową prostopadłą do poprzedniej zawierającą oś wiązki światła. Krzywizna pola- obraz płaszczyzny jest powierzchnią krzywą Dystorsja- sprawia, że powiększenie P układu zmienia się pod kątem ω…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz