To tylko jedna z 13 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
UKŁADY OPTYCZNE
Oko ludzkie jako przyrząd optyczny dysponuje pewną zdolnością do rozróżniania
szczegółów, zwaną zdolnością rozdzielczą. Określa ona minimalna odległość między dwoma
punktami, gdy oko ludzkie jest w stanie te punkty rozróżnić. Odległość ta wyznaczona jest dla
pewnej standardowej odległości, zwanej odległością dobrego widzenia, którą przyjmuje się
za równą
D 25cm.
Odległość ta jest wynikiem kompromisu pomiędzy
zwiększaniem kąta widzenia przedmiotu przez oko i wysiłkiem konwergencyjnym i
akomodacyjnym oka.
Chcąc zwiększyć kąt widzenia przez oko bądź zbliżyć dostatecznie oko do przedmiotu
(obserwacja przedmiotów bardzo odległych!) musimy użyć przyrządów optycznych,
współpracujących z okiem.
1
LUPA
Najprostszy przyrząd optyczny, składający się z jednej soczewki skupiającej.
Powiększenie wizualne lupy zależy ściśle od
warunków obserwacji. Gdy przedmiot leży w płaszczyźnie ogniskowej (oko pracuje bez
D
f'
akomodacji) mamy:
Gdy oko ustawimy tak, aby obraz powstał w odległości dobrego widzenia, to:
D
1
f'
Aperturę lupy ogranicza źrenica oka. Pole widzenia zależy od położenia oka względem
lupy.
2
MIKROSKOP
Składa się z dwóch zespołów: obiektywu i okularu. Służy do obserwacji przedmiotów
małych, ale bliskich (typowe odległości robocze są rzędu kilku mm).
Odległość między ogniskiem obrazowym obiektywu a ogniskiem przedmiotowym okularu
wynosi około 17 cm i zwana jest długością tubusa.
3
MIKROSKOP – c.d.
Obiektyw daje obraz rzeczywisty, odwrócony, powiększony:
ob
f 'ob
Okular działa jak lupa. Jego powiększenie wizualne wynosi:
ok
D
f 'ok
Całkowite powiększenie typowego mikroskopu jest równe:
D
tD
obok
f 'ob f 'ok
f 'ob f 'ok
W typowym mikroskopie maksymalne powiększenia są nie większe niż 2000 (obiektyw
x100, okular x16). Większe powiększenia uzyskać trudno ze względu na dyfrakcję światła na
soczewkach. W przypadku dużych obiektywów (x100) stosuje się ciecze immersyjne w celu
zwiększenia kata aperturowego. Apertura numeryczna obiektywu:
NA n sin
4
MIKROSKOP – c.d.2
Ważnym elementem mikroskopu jest jego układ oświetlający. Elementem odpowiedzialnym
za geometrię wiązki oświetlającej jest kondensor.
Stosowane są powszechnie dwa typy oświetlenia przedmiotu:
-
przy oświetleniu krytycznym obraz źródła światła (włókno żarówki oświetlacza)
odwzorowany jest w płaszczyźnie przedmiotu.
Oświetlenie krytyczne umożliwia zmianę apretury mikroskopu poprzez zmianę apertury
kondensora.
Aby preparat był oświetlony równomiernie, włókno żarówki oświetlacza musi być rozciągłe i
mieć stałą luminancję na całej powierzchni.
5
MIKROSKOP – c.d.3
-
Przy oświetleniu typu Köhlera źródło światła odwzorowane jest w płaszczyźnie
przesłony aperturowej obiektywu.
Układ Köhlera pozwala na równomierne oświetlenie przedmiotu Dodatkowy kolektor K1
odwzorowuje źródło światła na płaszczyznę aperturową kondensora. Obie przesłony –
aperturowa i polowa – znajdują się w układzie
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)