Omów zasadnicze dziedziny objęte kompleksową współzależnością integracyjną
Członkostwo państw w UE nie ogranicza się jedynie do przekazywania określonych kompetencji na rzecz organizacji ponadnarodowej ale wymaga także wewnętrznych dostosowań ustrojowych. Zjawisko takie nazywamy kompleksową współzależnością integracyjną.
Koncepcja ta wskazuje na proces rozwoju w ramach integracji europejskiej po stronie państw członkowskich i po stronie UE w dziedzinie wzajemnych współzależności:
Po stronie państwa członkowskiego
Podnoszenie sprawności zarządzania sprawami UE przez administrację rządową
Umocnienie roli parlamentów narodowych w sprawach UE (W relacjach z własnym rządem i we współpracy z parlamentami innych państw w Parlamencie Europejskim)
Umocnienie roli samorządowych struktur regionalnych i lokalnych (w relacji z własnym rządem i we współpracy ze strukturami unijnymi)
Podniesienie efektywności parlamentu narodowego i agend rządowych do wymogów unijnych Polepszanie warunków do korzystania przez jednostki ze swobód gwarantowanych na szczeblu unijnym
Po stronie UE
Umocnienie legitymacji demokratycznej
Identyfikacja i rozbudowa katalogu wspólnych wartości
Umacnianie ochrony praw podstawowych
Umacnianie reżimu unijnego (rozbudowa procedury podejmowania decyzji w Radzie większością kwalifikowaną, podnoszenie efektywności instytucji unijnych)
W dziedzinie bezpośredniej współzależności
Rozwój zasady pierwszeństwa prawa unijnego Rozbudowa infrastruktury instytucjonalnej mającej zapewnić wzajemne przenikanie się sfery wewnętrznej i unijnej Umocnienie systemu monitorowania procesu decyzyjnego UE
Zjawisko kompleksowej współzależności wyróżnia organizacje ponadnarodowe spośród organizacji międzynarodowych.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)