Ołów (Pb)
Własności Zatrucie ołowiem to: brak apetytu, kolki i skurcze, nadciśnienie tętnicze krwi, nerwowość. Ołów blokuje enzymy biorące udział w syntezie hemoglobiny, przyśpiesza niszczenie erytrocytów, hamuje wbudowywanie wapnia w struktury kości, prowadząc do ich osłabienia, utrudnia wchłanianie jodu niezbędnego do prawidłowej czynności tarczycy. Do organizmu człowieka ołów dostaje się przez układ oddechowy i przewód pokarmowy, a stopień jego kumulowania jest uzależniony od wielu czynników, wśród których jest skład pożywienia oraz właściwości osobnicze. Średnie pobieranie ołowiu przez dorosłego człowieka szacowane dla różnych krajów wynosi 320-440mg/dobę.
Nadmiar
Ołów tworzy toksyczne złogi w organizmie wywołując liczne dolegliwości i choroby. Uszkadza i niszczy krwinki czerwone, enzymy, wątrobę, powoduje utratę apetytu, wywołuje kolki skurcze mięśniowe z objawami paralitycznymi włącznie, uszkadza nerki, poważnie podnosi ciśnienie krwi. Kumuluje się w tkance mózgowej, co manifestuje się nerwowością, nie wyrównanym temperamentem i zaburzonym zachowaniem. Ołów wprowadzony do organizmu przechodzi prawie w całości do krwi i łączy się z białkami osocza. Uruchomienie nierozpuszczalnych związków ołowiu i wzrost zawartości we krwi może nastąpić po wielu latach od okresu narażenia na ten metal. Ołów nagromadzony w tkankach nie powoduje początkowo zatrucia; do 90 % pobieranego metalu jest odkładane w kościach. Narządy najbardziej narażone na toksyczne działanie ołowiu to: wątroba, nerki, szpik kostny i mózg. Interakcje zachodzące między ołowiem a innymi pierwiastkami mogą mieć istotny wpływ na zaburzenia metabolizmu pierwiastków niezbędnych dla zdrowia człowieka. Wzrost zawartości ołowiu przyspiesza wydalanie żelaza i miedzi. Ołów hamuje powstawanie ceruloplazminy, która bierze udział w metabolizmie żelaza i miedzi. Podniesienie poziomu miedzi w diecie obniża sorpcję ołowiu. Antagonistyczny wpływ wapnia i fosforu na pobieranie ołowiu przez organizmy zwierzęce i człowieka ma duże znaczenia praktyczne. Obniżenie poziomu obu pierwiastków w diecie powoduje większą akumulację tego metalu, zwłaszcza w kościach.
Można wymienić następujące źródła ołówiu:
Woda z ołowianych rur wodociągowych Techniki drukarskie Wina (niektóre) Kosmetyki (niektóre)
Dodatki do benzyny Wysokie zanieczyszczenie przemysłowe Szkło ołowiowe Środki do polerowania metali Baterie elektryczne Kwaśna żywność przechowywana w metalowych pojemnikach
Farby (na bazie ołowiu) Farby do włosów (niektóre) - farby do włosów na bazie ołowiu znacznie przyczyniają się do podwyższenia poziomu ołowiu we włosach. Badania moczu wykazały, że długotrwały kontakt z kosmetykami i środkami barwiącymi włosy zawierającymi ołów powoduje wchłanianie ołowiu do ustroju przez włosy i skórę.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)