To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
OGRANICZENIE WOLNOŚCI Art. 34. § 1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, kara ograniczenia wolności trwa najkrócej miesiąc, najdłużej 12 miesięcy; wymierza się ją w miesiącach. § 2. W czasie odbywania kary ograniczenia wolności skazany: 1)˙nie może bez zgody sądu zmieniać miejsca stałego pobytu, 2)˙jest obowiązany do wykonywania pracy wskazanej przez sąd, 3)˙ma obowiązek udzielania wyjaśnień dotyczących przebiegu odbywania kary. Art. 35. § 1. Obowiązek określony w art. 34 § 2 pkt 2 polega na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne wskazanej przez sąd w odpowiednim zakładzie pracy, placówce służby zdrowia, opieki społecznej, organizacji lub instytucji niosącej pomoc charytatywną lub na rzecz społeczności lokalnej, w wymiarze od 20 do 40 godzin w stosunku miesięcznym. § 2. W stosunku do osoby zatrudnionej sąd, zamiast obowiązku określonego w § 1, może orzec potrącenie od 10 do 25% wynagrodzenia za pracę na rzecz Skarbu Państwa albo na cel społeczny wskazany przez sąd; w okresie odbywania kary skazany nie może rozwiązać bez zgody sądu stosunku pracy. § 3. Miejsce, czas, rodzaj lub sposób wykonywania obowiązku pracy, o którym mowa w § 1, sąd określa po wysłuchaniu skazanego. Art. 36. § 1. Wymierzając karę ograniczenia wolności, sąd może oddać skazanego pod dozór kuratora lub osoby godnej zaufania, stowarzyszenia, instytucji albo organizacji społecznej, do której działalności należy troska o wychowanie, zapobieganie demoralizacji lub pomoc skazanym. § 2. Wymierzając karę ograniczenia wolności, sąd może orzec wobec skazanego obowiązki wymienione w art. 72 § 1 pkt 2, 3 lub 5 oraz § 2. § 3. Przepis art. 74 stosuje się odpowiednio. Konieczność utrzymania kary pośredniej między pozbawieniem wolności a grzywną, jednakże gruntownie zmienionej. Chodzi o ograniczenie prawa skazanego w zakresie wolności osobistej. Obok tego jest dolegliwość natury materialnej, karę można orzec w wymiarze od 1 do 12 miesięcy. Ograniczenie polega na tym, że w czasie odbywania kary skazany: 1 nie może bez zgody sadu zmieniać miejsca stałego pobytu 2 jest zobowiązany do wykonywania pracy wskazanej przez sąd 3 ma obowiązek udzielania wyjaśnień dotyczących przebiegu odbywania tej kary Zasadniczą treścią tej kary jest obowiązek wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy społecznie użytecznej we wskazanym przez sąd zakładzie, placówce służby zdrowia, opieki społecznej lub na rzecz organizacji niosącej pomoc charytatywną. Polega on na nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel publiczny w wymiarze od 20 do 40 godzin miesięcznie. Praca ta ma być wykonywana w odpowiednim zakładzie pracy, placówce służby zdrowia, placówce opieki społecznej, organizacji i instytucji charytatywnej albo na rzecz społeczności lokalnej.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)