To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Prawo przedmiotowe to całość norm, czyli reguł postępowania, uznanych lub ustanowionych i chronionych przez państwo. Prawo zwyczajowe kształtuje się w określonej społeczności przez długie lata i jest przez tę społeczność przestrzegane jako obowiązujące, a zatem również państwo uznaje je za obowiązujące.
Przez zwyczaj rozumie się powszechnie stosowaną w danym czasie, środowisku i w stosunkach społecznych praktykę określonego postępowania. Prawo zwyczajowe ma charakter normatywny i dlatego sądy stosują jego normy bezpośrednio , a zwyczaj jest stosowany przez sądy dopiero z mocy i w zakresie ustawowego odesłania, gdy konkretny przepis prawa stanowionego odsyła do zwyczaju. Prawo stanowione (pisane) tworzą kompetentne organy państwowe (np. Sejm, Prezydent RP, Rada Ministrów) przez uchwalanie lub wydawanie aktów normatywnych (np. ustaw, rozporządzeń). Prawo przedmiotowe o ogół przepisów zawartych w aktach normatywnych i norm prawa zwyczajowego, obowiązujących w danym państwie. Prawo podmiotowe to ogół uprawnień przypisanych jednostce na określonej podstawie, którą stanowią z reguły normy prawa przedmiotowego. Najbardziej przydatny jest podział praw podmiotowych na: względne i bezwzględne, majątkowe i niemajątkowe, zbywalne i niezbywalne, Prawa podmiotowe względne są skuteczne tylko wobec określonej osoby lub osób - np. sprzedawca ma prawo żądać zapłaty ceny tylko od kupującego, a poszkodowany ma prawo żądania odszkodowania tylko od osób odpowiedzialnych za wyrządzoną szkodę. Prawa podmiotowe bezwzględne są natomiast skuteczne względem wszystkich - np. właściciel ma roszczenie wobec każdej osoby, aby nie naruszała jego prawa własności. Prawa podmiotowe względne są skuteczne tylko wobec określonej osoby lub osób - np. sprzedawca ma prawo żądać zapłaty ceny tylko od kupującego, a poszkodowany ma prawo żądania odszkodowania tylko od osób odpowiedzialnych za wyrządzoną szkodę. Prawa podmiotowe bezwzględne są natomiast skuteczne względem wszystkich - np. właściciel ma roszczenie wobec każdej osoby, aby nie naruszała jego prawa własności. Prawa podmiotowe majątkowe mają wartość w sensie ekonomicznym, a zatem do tych praw zaliczamy prawo własności (np. samochodu), użytkowanie wieczyste, patent lub prawo ochronne na znak towarowy. Prawa podmiotowe niemajątkowe wyrażają inne wartości, niż ekonomiczne - np. prawo do czci, godności, prawo do nazwiska albo prawo do wizerunku. Prawa podmiotowe zbywalne mogą być przeniesione na inną osobę (np. własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, użytkowanie wieczyste).
(…)
…, po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia (czyli od daty ukazania się Dziennika Ustaw),
2/ ustawa nie działa wstecz (lex retro non agit),
3/ ustawa późniejsza uchyla ustawę wcześniejszą.
Najważniejsze zasady to:
1/ ustawa wchodzi w życie z dniem w niej określonym (wskazanym z reguły w ostatnim przepisie ustawy) a gdyby takiego dnia nie wskazywała, po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia (czyli od daty ukazania się Dziennika Ustaw),
2/ ustawa nie działa wstecz (lex retro non agit),
3/ ustawa późniejsza uchyla ustawę wcześniejszą.
Wykładnia:
gramatyczna systemowa funkcjonalna
def. legalna
- kontekst językowy
reguły rozumowania prawniczego
Moc obowiązująca wykładni:
powszechnie wiążąca:
autentyczna
legalna
ograniczona,
niewiążąca.
…
… prawa miejscowego (np. uchwała rady gminy).
Aktami normatywnymi nie mającymi charakteru powszechnie obowiązującego są, zwane aktami „resortowymi” (lub aktami „wewnętrznymi”) :
- uchwały podejmowane przez kolegialne, centralne organy administracji rządowej (np. - uchwały Rady Ministrów lub Komisji Papierów Wartościowych i Giełd),
- zarządzenia Prezydenta RP lub ministrów (mogą być wydawane…
… normatywnych czytamy zatem przepisy prawne a „odczytujemy zakodowane” w nich normy prawne. Norma prawna składa się z hipotezy, dyspozycji i sankcji. W hipotezie określony jest adresat normy oraz pewna sytuacja (zdarzenie prawne).
Dyspozycja wskazuje wzór powinnego zachowania się w sytuacji opisanej w hipotezie.
Sankcja określa konsekwencje niezachowania się w sposób wskazany w hipotezie (np. w postaci…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)