To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA Ramy historyczne epoki wyznaczają następujące daty. Za cezury wyznaczające początek epoki uważane bywają:
Edykt cesarza Justyniana zamykający Akademię Platońską 529 r .
Św. Benedykt zakłada klasztor na Monte Cassino - 529 r
Biblioteka Aleksandryjska spalona przez Arabów na rozkaz kalifa Omara I, który nakazał spalenie wszystkich ksiąg niewiernych - 642 r .
Upadek moralny, gospodarczy i społeczny całej Europy, czego wyrazem jest upadek Cesarstwa Zachodniego. W 476 r . wódz germański Odoaker usunął z tronu ostatniego cesarza Romulusa Augustulusa .
Koniec średniowiecza również nie jest do końca jednoznacznie sprecyzowany. Za daty wyznaczające koniec epoki uznaje się:
Odkrycie Ameryki - 1492 r. Wystąpienie Lutra - 1516 r. Wynalezienie druku przez Gutenberga, druk pierwszej książki (Biblii) w Moguncji - 1452 r .
Upadek Konstantynopola i Bizancjum - 1543 r .
Zadanie średniowiecza ograniczało się pierwszych jego stuleciach do ratowania i zbierania fragmentów dawnej epoki. Zamierzenia były odtwórcze, kompilacyjne i encyklopedyczne (Izydor z Sewilli, Beda Czcigodny, Hrabamus Maurus). Cały dorobek kultury antycznej średniowiecze musiało stopniowo odzyskiwać z zagubienia i niszczycielskiego chaosu wędrówek ludów. Nieocenione zasługi położył we wczesnym średniowieczu Karol Wielki, zwłaszcza prowadzona przez Alkuina z Yorku szkoła pałacowa. Czynnikiem dynamizującym rozwój filozofii było odkrycie filozofii arabskiej i żydowskiej. Arabowie (Awicenna i Awerroes) odtworzyli myśl arystotelesowską i systemy neoplatońskie, inspirując myślicieli chrześcijańskich, skupionych przy nowej instytucjach życia umysłowego, jakimi były uniwersytety. Najstarsze tego typu ośrodki powstały w Paryżu, Oxfordzie, Padwie, Bolonii, Neapolu, Kolonii, Pradze i Krakowie. Nauczanie na czterech podstawowych fakultetach: septem artes liberales, teologia, prawo medycyna
Siedem sztuk wyzwolonych ( łac. septem artes liberales , właściwie siedem umiejętności godnych człowieka wolnego) - podstawa wykształcenia w okresie średniowiecza . Owe siedem sztuk dzielone było na dwie mniejsze grupy - trivium i quadrivium . Kanwą tego podziału było monumentalne, encyklopedyczne dzieło Marka Terencjusza Warrona , zatytułowane Disciplinarum libri IX ( Dziewięć ksiąg naukowych ). Termin pochodzi od Marcjanusa Kapelli , który w V wieku stworzył podręcznik wszystkich wykładanych w szkole nauk (składający się z siedmiu ksiąg) i nazwał je siedmioma sztukami wyzwolonymi. Kasjodor w VI wieku w swoich Institutiones dostosował podręcznik Kapelli na użytek Kościoła. W średniowieczu uzyskanie tytułu magistra siedmiu sztuk wyzwolonych stanowiło podstawę do dalszych studiów uniwersyteckich na kierunkach
(…)
… Grosseteste
Klasyczna - XIII wiek
Recepcja Arystotelesa, wielkie systemy
Aleksander z Hales, doctor irrefragibilis (niezłomny)
Piotr z Auriol
Witelo, najwybitniejszy polski filozof średniowieczny
Giovanni Fidanza (św. Bonawentura), doctor seraphicus (seraficki)
Albert Wielki
św. Tomasz z Akwinu, doctor angelicus (anielski)
Roger Bacon, doctor mirabilis (cudowny)
Jan Duns Szkot, doctor subtilissimus (najdociekliwszy)
Późna - XIV-XV wiek
Krytyka via antiqua, nominalizm
Wilhelm Ockham, doctor invicibilis (niezwyciężony), najwybitniejszy przedstawiciel via moderna Mikołaj z Autricourt Jan Buridan Jan Gerson Rajmund Lullus Marsyliusz z Padwy
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)