Oczyszczanie ścieków Oczyszczanie ścieków z procesie tlenowego osadu czynnego z nitryfikacją
Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia laboratoryjnego było określenie skuteczności oczyszczania ścieków miejskich
w procesie tlenowego osadu czynnego z nitryfikacją. Wyniki:
Wyniki analiz i obliczenia do niniejszego ćwiczenia zestawiono w formie tabel.
Wnioski: Na podstawie przeprowadzonych badań laboratoryjnych oraz obliczeń można stwierdzić, iż w procesie oczyszczania ścieków w procesie tlenowego osadu czynnego z nitryfikacją zmniejszone zostały następujące wartości:
BZT5 - dobrano nieodpowiednie rozcieńczenia
Utlenialność - zmniejszono o ponad 82%
Azot amonowy - zmniejszono o ok. 97 %
Efektywność oczyszczania zależy przede wszystkim od działalności fizjologicznej bakterii, których niezwykle duża liczba zgromadzona jest w małej objętości. Metoda oczyszczania ścieków osadem czynnym jest bardzo elastyczna, tzn. może być realizowana przy bardzo różnych parametrach obciążenia komór napowietrzania, obciążenia osadu czynnego, czasu oczyszczania ścieków. Elastyczność metody wynika z bardzo dużych możliwości regulacji intensywności napowietrzania i zawartości osadu w komorach.
Dobre właściwości sedymentacyjne ma osad o IO w granicach 50 - 100 cm3/g Sm.
Wiek osadu natomiast wynosi 8 d. Jednak dopiero osad o WO40 d jest biologicznie stabilny. Dzięki dłuższemu WO oprócz dobrych efektów usuwania związków organicznych, można utlenić azot amonowy do azotanów.
Obciążenie osadu ładunkiem zanieczyszczeń QŁ wynosi i oznacza ilość zanieczyszczeń organicznych doprowadzanych do komory osadu czynnego w jednostce czasu na jednostkę masy osadu w komorze. Uzyskany wynik oznacza, iż badany osad jest niskoobciążony.
Poznanie właściwej ilości zużycia tlenu jest ważne, aby dostarczyć do układu niezbędną ilość tlenu i utrzymać właściwe stężenie tlenu. Tlen jest potrzebny w procesie utleniania związków organicznych. Źle obliczone zużycie tlenu może spowodować dostarczanie zbyt dużej ilości tlenu, skutkując przetlenieniem ścieków w reaktorach tlenowych (co może powodować zaburzenia procesu defosfatacji i denitryfikacji). Zaprojektowanie niewystarczającej ilości dostarczanego tlenu może nie zapewnić wymaganego stężenia tlenu w komorach tlenowych, co w konsekwencji prowadzić może do zahamowania lub załamania procesu tlenowej biodegradacji związków organicznych i nitryfikacji.
Na podstawie przeanalizowanych wyników można stwierdzić, iż spełnione zostały główne cele :
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)