To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ocena bezpieczeństwa w metodzie stanów granicznych
Konstrukcje nośne obiektów budowlanych powinny być zaprojektowane tak, żeby z odpowiednim stopniem niezawodności mogły się oprzeć działaniom (między innymi obciążeniom), które mogą zaistnieć w czasie budowy, eksploatacji i modernizacji, zachowując swe parametry użytkowe. Zawodność jest stanem konstrukcji, w którym przestaje ona spełniać wymagania projektowe związane z funkcjonowaniem. Zawodność jest rozumiana nie tylko jako katastrofa (w formie wyczerpania nośności, utraty stateczności, sztywności), ale obejmuje także sytuacje, gdy przestają być spełniane wymogi użytkowe (np. deformacje, drgania). Podstawowym postulatem w projektowaniu jest więc bezpieczeństwo konstrukcji. Jest ono determinowane przez dwa zasadnicze parametry: nośność konstrukcji R, rozumianą jako graniczna wytrzymałość lub sztywność ustroju, oraz działające obciążenie 5, których efektem jest wytężenie konstrukcji (powstanie sił wewnętrznych, ugięć, deformacji, drgań). Obecnie przyjętą metodą oceny bezpieczeństwa konstrukcji jest metoda stanów granicznych [9]. W tej metodzie bezpieczeństwo i użytkowanie budowli bez zakłóceń sprawdza się, analizując spełnienie w stanie granicznym wytężenia i odkształcenia warunków nośności i sztywności konstrukcji.
Wymóg zachowania sztywności konstrukcji wyraża się jako żądanie zapewnienia nieprzekroczenia granicznych (dopuszczalnych) przemieszczeń poziomych i pionowych ustroju ygr, w stosunku do tych, które mogą wystąpić pod działaniem obciążeń charakterystycznych (umożliwiające użytkowanie obiektu zgodnie z przeznaczeniem). W celu określenia prognozowanego wytężenia i odkształcenia konstrukcji budowlanych jest niezbędna identyfikacja obciążeń Ą. Należy rozpatrzyć obciążenia, które mogą oddziaływać na budowlę nie tylko w trakcie jej użytkowania, ale również podczas montażu, rozbudowy czy remontu. Efekty działań obciążeń bada się dla stanu granicznego nośności i wówczas przyjmuje się do analiz (2.1) obciążenie obliczeniowe Sd oraz dla stanu granicznego użytkowania i wtedy w obliczeniach (2.2) uwzględnia się obciążenie charakterystyczne Sk-
W analizie stanów granicznych konstrukcji należy sprawdzić wszystkie możliwe i właściwe sytuacje obliczeniowe oraz obciążenia, wykazując, iż żaden z właściwych stanów granicznych nie jest przekroczony. Potrzebne do wykonania takiej analizy parametry obciążeń charakterystycznych Ski ustala się na podstawie norm obciążeń [86]^-[95] lub np. biorąc pod uwagę wymiary elementów i ciężary objętościowe poszczególnych materiałów bądź według danych producenta.
Zgodnie z założeniami metody stanów granicznych efekty działania losowych obciążeń na budowlę uwzględnia się jako sumę ich iloczynów i odpowiednio wy-kalibrowanych współczynników o
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)