Obraz kliniczny
U większości pacjentów dominuje napięcie i trwoga, chory nie może, znaleźć sobie miejsca", skarży się na liczne dolegliwości ze strony układu krążenia i oddychania, najczęściej zaprzeczając, aby odczuwał strach czy obawiał się czegoś.
Niekiedy dolegliwości i objawy skupiają się na poszczególnych narządach, np.sercu, powstają, „nozofobie".
Niekiedy wysiłek fizyczny i znalezienie się w sytuacji bez wsparcia ze strony osób bliskich wzmagają znacznie napięcie i niepokój, chory zaczyna się obawiać, że może upaść, zemdleć, „zwariować".
Oprócz objawów pocenia, suchości w jamie ustnej, parastezje w kończynach, uderzeń ciepła, częstego parcia na pęcherz, trudności oddychania, przyspieszonego i gwałtownego lub nieregularnego bicia serca, drżenia wewnętrznego, pacjenci często zgłaszają bóle mięśniowe, zwiększoną męczliwość, niemożność odprężenia się, trudności w koncentracji uwagi, zwiększoną drażliwość.
Niekiedy mają uczucie zmiany własnej osoby i nierealności otaczającego świata(depersonalizacja i derealizacja) (F48.1).
Może zmniejszać się masa ciała, sen staje się niespokojny, nie odświeża, marzenia senne zawierają przeżycia lękowe, np.spadanie z łóżkiem w przepaść.
Niekiedy występuje obniżenie aktywności seksualnej, pacjenci obawiają się zbliżeń ze względu na nasilenie się objawów wegetatywnych.
Często zmniejszeniu niepokoju sprzyja obecność bliskiej osoby, chory może się poruszać i przebywać w domu wyłącznie w jej obecności.
Czasami chory nie może korzystać ze środków komunikacji publicznej, ale może jeździć lub prowadzić samochód, może wychodzić z domu wyłącznie w dzień, mając przy sobie określone leki.
Ponieważ u niektórych pacjentów w obrazie klinicznym dominują napady gwałtownego lęku, w klasyfikacji ICD-10 wyodrębniono tę postać pod nazwą, „panic disorder"(F 4 l 0).
Napady trwają od kilku minut do kilku godzin, niekiedy w nocy, w tłumie czy w samotności, np.w domu lub na ulicy.
Stanowią one dla chorego dramatyczne przeżycia, ma on uczucie zbliżającej się katastrofy:swoje doznania określa następująco:, życie ze mnie ucieka", , chyba umieram", , serce mi pęka", , dławi mnie obręcz, nie potrafię oddychać, brak mi powietrza", w głowie pustka, tracę przytomność", , nogi jak z waty".
Tym skargom towarzyszy drżenie, pocenie, przyspieszone tętno i płytki oddech, niekiedy pod koniec napadu parcie na pęcherz i stolec.
W czasie napadu chory przejawia niepokój ruchowy, może głośno wzywać pomocy, płakać, wyraz twarzy pełen trwogi i strachu.
Przykład.
Pacjentka w wieku 42 lat, rozwiedziona, bezdzietna.
Wykonano u niej badanie ginekologiczne, w tym cytologiczne.
(…)
…, choroby Meniere'a a, hipoglikemii, nadczynności gruczołu tarczowego, feochromocytomy)oraz psychicznych(schizofrenii), w zespołach abstynencyjnych i po nadużyciu alkoholu, amfetaminy itp.Zespół hiperwentylacyjny może nasilać lęk uraz być jednym z jego przejawów.
Przebieg i rokowanie-przebieg może być ostry i stosunkowo krótki, w wielu przypadkach ma charakter przewlekły, z okresowymi zaostrzeniami.
Mniej…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)