To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rozpoznanie i obraz kliniczny
1.Fobie proste, izolowane-np.wysokości, burz, zwierząt-są najbardziej zbliżone do objawów nie zaliczanych do patologii, ale mogą przez swoją intensywność i stopień zakłócenia normalnego życia nabrać charakteru chorobowego.
Liczba poszczególnych fobii jest duża, niekiedy u jednego chorego jednocześnie występuje kilka fobii, np.obawa przed brudem(myzofobia)i chorobą(nozofobia).
Niekiedy u tych chorych stwierdza się także niezbyt nasilony niepokój ogólny oraz pewne obniżenie nastroju.
2. Fobie społeczne przejawiają się w pustaci obaw przed kontaktami z innymi ludźmi, znalezieniem się w sytuacjach publicznych.
W związku z obawą skompromitowania się u chorych występuje zwiększony niepokój, drżenie, pocenie, czerwienienie się, bicie serca itp.
Pacjenci mają przeświadczenie, że otoczenie dostrzega te objawy i negatywnie je ocenia.
Wstydzą się więc swoich objawów i coraz bardziej unikają przebywania z innymi, odwiedzania, zabaw, sklepów, wychodzenia na ulice, publicznego przemawiania i zabierania głosu.
Zazwyczaj ren typ fobii rozwija się w okresie dorastania, wiąże się z obawą oceny w roli dorosłego, atrakcyjnego partnera itp.
Fobie te zajmują jakby miejsce pośrednie między poprzednio wymienionymi a agorafobią.
3.Agorafobia, czyli lęk otwartej przestrzeni, ma bardziej złożony charakter.
Fobia ta rozwija się najczęściej jako kolejna faza nerwicy lękowej, np.po gwałtownych napadach lęku, i dlatego jest do niej zbliżona pod względem wielkości i charakteru objawów występujących w obrębie układu autonomicznego.
Obawy dotyczą najczęściej tego, że może nastąpić coś strasznego i niebezpiecznego, w pobliżu zaś nie ma nikogo bliskiego do udzielenia pomocy.
Mogą także zawierać obawy przed skompromitowaniem się wobec utraty kontroli nad sobą.
Agorafobia nie jest zaburzeniem monosymptomatycznym, często towarzyszy jej klaustrofobia(obawa przed przebywaniem w zamkniętych pomieszczeniach, zwłaszcza w samotności)oraz różne socjofobie.
Może ona występować w przebiegu rozmaitych chorób psychicznych(np.w chorobie afektywnej, schizofrenii, padaczce), jako zejście lub komplikacja chorób somatycznych.
Przebiega jako zaburzenie przewlekłe, okresowo się zaostrzając.
Często prowadzi do wycofania się z aktywnego życia, rozpadu więzi społecznych, w tym niekiedy małżeństwa, ponieważ chory, czując się bezpiecznie wyłącznie w towarzystwie małżonka, usiłuje doprowadzić do tego, aby stale z nim przebywać.
Wielu pacjentów z agorafobią wycofuje się z pracy zawodowej i przechodzi na renty inwalidzkie Przykład.
Pacjentka w wieku 28 lat.W czasie pobytu w szpitalu z powodu przerwania ciąży wystąpiły u niej stany gorączkowe do 38 C, po wstrzyknięci antybiotyku miała zapaść z uczuciem, że umiera.Po kilku dniach została wypis jednak w domu zaczął narastać niepokój, zaczęła się bać pozostając sama, kilkakrotnie telefonicznie wzywała męża do domu z powodu obaw, że nastąpi napad, przestała się poruszać samodzielnie poza domem.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)