To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Obliczenia statyczne
Słupy oblicza się wstępnie na siłę osiową zwiększoną o 20% w stosunku do wyznaczonej przy uproszczonym schemacie konstrukcji. Najczęściej równomiernie rozłożone obciążenie poziome układu poprzecznego zastępuje się skupioną siłą przyłożoną na poziomie rygla ramy. Wówczas w zastępczym schemacie ob liczeniowym układu poprzecznego hali można przyjąć w 2/3 wysokości słupa zerowe wartości momentów zginających.
Jest oczywiste, iż oszacowane na podstawie wstępnej analizy przekroje poprzeczne prętów ustroju nośnego hali należy zweryfikować po wykonaniu tzw. dokładnych obliczeń statycznych. W przypadku wystąpienia znaczących różnic między przekrojami założonymi wstępnie a przyjętymi ostatecznie należy powtórzyć obliczenia statyczne układów poprzecznych. W układach poprzecznych statycznie niewyznaczalnych zmiana charakterystyk geometrycznych przekrojów poprzecznych prętów Ai, J;t prowadzi do istotnych różnic wytężeń ustroju. Jeśli do obliczeń statycznych stosuje się metody komputerowe, korekta wartości parametrów Ai, Ą prętów układu poprzecznego jest stosunkowo prosta. Równocześnie zmieniając charakterystyki Ai, Ą prętów, można wykonać analizy optymalizacyjne prowadzące do zmniejszenia sił wewnętrznych w ustroju.
Szacunkowe (wstępne) obliczenia statyczne układu poprzecznego hali odgrywają ważną rolę w kontroli wyników otrzymanych metodami komputerowymi. Sprawdzenie takie jest niezbędne, gdyż zarówno modelując zachowanie się ustroju hali, jak i wpisując dużą liczbę danych wyjściowych do obliczeń komputerowych, można popełnić pomyłkę.
Aktualnie jest dostępnych wiele komputerowych programów obliczeń statycznych. Wybór właściwego spośród nich zależy między innymi od przyjętego modelu obliczeniowego, który z wystarczającą dokładnością umożliwia oszacowanie wytężeń i przemieszczeń ustroju. Programy tzw. zaawansowane (uwzględniające między innymi nieliniowość geometryczną i fizyczną, podatność połączeń) są bardziej złożone i czasochłonne w stosunku do programów uwzględniających analizę sprężystą I rzędu. Programy uwzględniające zarówno wpływ przemieszczeń na wytężenie, jak i zanikającą sztywność prętów, należy stosować do przechyłowych układów poprzecznych zbudowanych z prętów cienkościennych (o przekrojach klasy 4.). W przypadku konstrukcji o prętach grubościennych (o przekrojach klas 1., 2., 3.) właściwą ocenę wytężenia i odkształcenia konstrukcji uzyskuje się, przeprowadzając obliczenia z uwzględnieniem teorii II rzędu. Ścieżki równowagi statycznej ram przechyłowych o węzłach podatnych (w porównaniu do ram o węzłach sztywnych) cechuje mniejsza nośność i sztywność konstrukcji. Z tych też względów nie należy stosować połączeń podatnych w przechyłowych układach poprzecznych hal. Korzyści, które wynikają z zastosowania połączeń podatnych prętów ustroju nośnego, mogą być znaczące w przypadku, gdy konstrukcja ma dodatkowe usztywnienia przenoszące obciążenia poziome.
(…)
… wytężeń przekrojów i elementów ustroju. Powyższe sprawia, iż należy wykonać obliczenia statyczne konstrukcji osobno od obciążeń stałych i osobno od każdego z obciążeń zmiennych.
Przykłady schematów obciążeń hal przemysłowych pokazano na rys. 5.13 i 5.14. W przypadku konstrukcji hali (rys. 5.13) z podwieszoną do rygla kratowego wciągarką należy rozpatrzyć schematy obciążeń ustroju od: q — ciężaru własnego konstrukcji (rys. 5.13a), s\ — śniegu według wariantu 1 (rys. 5.13b), s-2 — śniegu według wariantu 2 (rys. 5.13c), wi, wp — wiatru wiejącego z lewej lub prawej strony hali (rys. 5.13d), iuc — wiatru wiejącego od czoła (rys. 5.13e), P — wciągarki (rys. 5.13f).
W hali z suwnicą natorową należy rozpatrzyć następujące schematy obciążeń układu poprzecznego:
— z siłami pionowymi: Vmax na lewym i Vm[n…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)