Obliczenia statyczne pionowych podłużnych stężeń dachów - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 91
Wyświetleń: 1820
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Obliczenia statyczne pionowych podłużnych stężeń dachów - wykład - strona 1 Obliczenia statyczne pionowych podłużnych stężeń dachów - wykład - strona 2 Obliczenia statyczne pionowych podłużnych stężeń dachów - wykład - strona 3

Fragment notatki:

Obliczenia statyczne pionowych podłużnych stężeń dachów
Stężenia pionowe podłużne stosuje się w halach z kratowymi ryglami dachowy­mi. Służą one między innymi do zapewnienia prawidłowego wzajemnego usta­wienia wiązarów podczas montażu (zabezpieczają kratownice przed skręceniem, pochyleniem lub wywróceniem; patrz rys. 1.30), przeniesienia obciążeń pozio­mych równoległych do kalenicy, stanowią podpory tężników połaciowych, a także skracają długości wyboczeniowe pasów rygli dachowych. Są to pionowe ustroje kratowe łączące sąsiednie wiązary dachowe. Pasy górne tych stężeń często tworzą płatwie pełnościenne lub kratowe. Pozostałe pręty tężnika są wykonywane z po­jedynczych kształtowników. Niekiedy stosuje się jako tężniki podłużne pionowe niezależne ustroje kratowe.
Zasadniczymi obciążeniami pionowych stężeń podłużnych są poziome od­działywania skierowane równolegle do kalenicy, przekazywane przez węzły gór­ne i dolne rygli kratowych. Oddziaływania te powstają w trakcie montażu (w wy­niku tendencji wiązarów do skręcania, pochylenia i obrotu na podporach) oraz od obciążeń wiatrem i suwnicami przekazywanych na dach podczas eksploata­cji obiektu. Model redystrybucji obciążeń eksploatacyjnych przekazywanych na tężniki pionowe jest stosunkowo złożony. Wynika to z przestrzennego sche­matu statycznego ustroju, w którym obciążenia poziome przenoszą również tężniki połaciowe poprzeczne i podłużne. Stąd też jest trudna identyfikacja mo­delu obliczeniowego pionowych stężeń podłużnych jako konstrukcji płaskiej. W literaturze brak jest zaleceń dotyczących zarówno schematów statycznych stężeń, jak i sposobów ustalania ich obciążeń. Najczęściej proponuje się uprosz­czony sposób projektowania prętów tych stężeń z warunku granicz­nych smukłości: Amax

(…)

… („sierpowatości") pasa górnego wiązara o Ax < min (Z/1000, 3 mm), (gdzie l —rozpiętość dźwigara lub odległość między stężeniami). Prócz tego pas górny może być skręcony wzdłuż osi podłużnej tak, iż będzie wychylony od pionu o A2. Wychylenie poziome pasa górnego wiązara może być spowodowane wygięciem A3 w płaszczyźnie poła­ci dachu poprzecznego tężnika połaciowego, które według normy [104] powinno spełniać…
… mogą ulec wyboczeniu sprężystemu). W modelu obliczeniowym takich stężeń (rys. 5.26) pręty AB i CD aproksymują rygle kratowe w miejscu usy­tuowania stężeń, pręt AE natomiast rozciągany pręt Zl stężenia. Podpory ana­lizowanego układu prętowego przyjęto w punktach F i K i pokrywają się one z osiami obrotu rygli kratowych Wl. Szczegółową analizę teoretyczną wytężenia prętów pionowych stężeń podłużnych podano…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz