Obliczanie wież
• W układzie obliczeniowym statycznym wieża jest wspornikiem kratowym
ściskanym, zginanym, a niekiedy dodatkowo skręcanym, w przypadku
dźwigania poziomej sieci anten.
• Wieże można obliczać według teorii I rzędu, przyjmując schemat statyczny
pionowego wspornika utwierdzonego w fundamencie.
• Wyznaczenie sił osiowych w prętach wież nie sprawia większych trudności
przy korzystaniu z maszyn cyfrowych. Wystarczy określić współrzędne
węzłów, podać obciążenia w węzłach. Przy wymiarowaniu uwzględnia się
zarówno zginanie jak i skręcanie, mogą też być uwzględnione wpływy II
rzędu, które w przypadku wież polegają na wzroście sił w krzyżulcach
wskutek skrócenia prętów krawężników.
• Ważnym zagadnieniem jest sprawdzenie stateczności ogólnej wież i
stateczności poszczególnych jej prętów.
• Konieczne jest także sprawdzenie, czy wieża nie wywróci się wskutek parcia
wiatru.
• Drugi stan graniczny należy sprawdzać w przypadku wież przez wyznaczenie
ugięcia wierzchołka wieży. Według normy ugięcie wieży nie powinno
przekraczać wartości agr = 1/100 h.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)