To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Obliczanie elementów konstrukcji podziemnych
Wśród budowli podziemnych można wyróżnić wyrobiska nieobudowane wykonane w górotworze pozostającym w stanie nienaruszonym, zwartym i wyrobiska ustabilizowane różnego typu konstrukcjami albo zabiegami techmeznymi stosowanymi w bezpośrednim otoczeniu budowli. Wyrobiska nie wymagające stabilizacji znajdują się powyżej tak zwanej krytycznej głębokości ich posadowienia, a więc w warunkach górotworu spoistego, zwięzłego, który nie ulega degradacji w wyniku prowadzonych robót podziemnych. Górotwór jest wówczas rozpatrywany jako ośrodek ciągły, w którym zachowana jest ciągłość naprężeń, odkształceń i przemieszczeń. Ocena stanu naprężenia i odkształcenia górotworu jest dokonywana różnymi metodami, w zależności od ważności i złożoności zadania. Wykorzystuje się do tego wiele metod obliczeniowych analitycznych i numerycznych. Współczesna technika komputerowa, zwłaszcza bogate oprogramowanie dotyczące mechaniki ośrodków ciągłych, daje szanse na rozwiązanie każdego zadania. Wyrobiska posadowione poniżej głębokości krytycznej są narażone na natychmiastową lub stopniową utratę stabilności na skutek uaktywnienia bądź pojawiania się nieciągłości i postępującej degradacji masywu skalnego lub gruntowego. Tego typu wyrobiska wymagają zabezpieczeń konstrukcyjnych, różnego rodzaju obudów wznoszonych z tradycyjnych materiałów budowlanych lub tworzonych specjalnymi zabiegami technicznymi z sąsiadującego z wyrobiskiem górotworu jako materiału miejscowego.
Konstrukcje budowli podziemnych są ustrojami przestrzennymi, ale na ogół nie zmieniają w istotny sposób swoich kształtów i wymiarów w układzie podłużnym. Nie zmieniają się też lub zmieniają się bardzo wolno obciążenia oddziałujące wzdłuż obudowy wyrobiska podziemnego. W związku z tym konstrukcje podziemne traktujemy jako układy płaskie reprezentujące przekroje poprzeczne, a podczas ich obliczania rozpatrujemy odcinki o jednostkowych długościach, najczęściej jednometrowych wzdłuż podłużnej osi wyrobiska. Obliczenia obejmują wyznaczenie wypadkowych sił wewnętrznych występujących w obudowie i sprawdzenie jej nośności w najbardziej charakterystycznych przekrojach, głównie w przekrojach o największym wytężeniu konstrukcji. O ile sprawdzenie nośności elementów konstrukcyjnych nie odbiega od typowych obliczeń wytrzymałościowych i poszczególnych rodzajów konstrukcji, o tyle wyznaczenie sił wewnętrznych w konstrukcjach podziemnych jest zadaniem specyficznym wymagającym uwzględnienia dodatkowych czynników wynikających z faktu współpracy budowli z otaczającym ją górotworem. Praca obudowy zależy od takich czynników, jak: kształt obudowy, rodzaj zastosowanego materiału, charakter góro tworu, jego ciśnienie, sztywność i przebieg przemieszczeń konstrukcji. W obliczeniach konstrukcji podziemnych wykorzystujemy więc metody statyki budowli, zwłaszcza statyki konstrukcji prętowych, wprowadzając odpowiednie elementy współpracy obudowy z górotworem. W szczególnych, indywidualnych przypadkach można wykorzystać metody rozwiązań dotyczących tarcz w płaskim stanie odkształceń bądź powłok zginanych. Punktem wyjściowym obliczeń statycznych jest dobór właściwego schematu, w którym musimy uwzględnić specyficzne warunki pracy konstrukcji.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)