Obieg węgla w przyrodzie- opracowanie

Nasza ocena:

5
Pobrań: 301
Wyświetleń: 2226
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Obieg węgla w przyrodzie- opracowanie - strona 1 Obieg węgla w przyrodzie- opracowanie - strona 2 Obieg węgla w przyrodzie- opracowanie - strona 3

Fragment notatki:

Obieg węgla w przyrodzie
Udział mikroorganizmów w obiegu węgla to najważniejsza rola jaką odgrywają w podtrzymywaniu życia na ziemi. Odpowiedzialne są za mineralizację organicznych związków węgla. Wytworzone w procesie fotosyntezy i tym samym utrzymują równowagę w obiegu tego pierwiastka. CO2 pobierany z atmosfery przekształcany jest na drodze fotosyntezy przez glony, sinice, bakterie fotosyntetyzujące do związków organicznych - glukozy, związków wysokospolimeryzowanych takich jak celuloza, skrobia, pektyna, hemiceluloza i arabinoglukany. Powrót węgla związanego w postaci związków organicznych następuję dopiero po mineralizacji przeprowadzonej przez organizmy chemoorganotroficzne. Rozkład celulozy przez drobnoustroje glebowe
Celuloza jest polimerem glukozy połączonej wiązaniami β-glikozydowymi. Jest wielocukrem o strukturze wysoce uporządkowanej, a w swojej budowie zawiera obszary krystaliczne i anorficzne. Ze względu na dużą liczbę obszarów krystalicznych celuloza jest polimerem niezwykle trudnym do degradacji i do rozkładu tego polimeru niezbędny jest kompleks enzymów celulolitycznych. Enzymy te wytwarzane są przez różne grupy drobnoustrojów:
-pleśnie: Fusarium sp., Chaetonium sp., Aspergillus sp.
-bakterie: cytophage sp., Cellulomonas sp., Clostridium sp.
-promieniowce
Rozkład skrobi przez drobnoustroje glebowe
Innym polisacharydem powszechnie występującym w przyrodzie jest skrobia, która jest magazynowana w komórkach roślinnych. Jest to polimer zbudowany z dwóch frakcji amylozy o budowie liniowej i amylopektyny, charakteryzujące się łańcuchami rozgałęzionymi. Ze skrobi jako źródła węgla może korzystać ograniczona grupa mikroorganizmów, warunkiem jej wykorzystania jest zdolność organizmu do syntezy kompleksów enzymów amylolitycznych. Do syntezy tych enzymów zdolne są tlenowe bakterie z rodzaju Pseudomonas i Bacillus, a także wiele pleśni: Aspergillus orgzae, Aspergillus Niger. W warunkach beztlenowych do degradacji skrobi zdolne są bakterie z rodzaju Clostridium.
Obieg węgla w przyrodzie
Zawartość azotu w masie organizmów żywych sięga wartości 13x109 ton, z czego 5% przypada na organizmy morskie. Główny zapas azotu kryje się w atmosferze i jest to około 3,8x10 ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz