To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Nowy Model Społeczny Założenia Strategii Lizbońskiej dotyczące zabezpieczenia na starość Wzrost współczynnika obciążenia demograficznego osobami starszymi - tj. relacji liczby ludności w wieku poprodukcyjnym do liczby ludności w wieku produkcyjnym - stanowi źródło zagrożenia dla stabilności systemów emerytalnych, w tym dla utrzymania odpowiedniego poziomu świadczeń. Wzrost obcią żeń ludności pracującej kosztami finansowania systemów emerytalnych rzutuje negatyw nie na możliwości rozwoju ekonomicznego w przyszłości. Problematyka zabezpieczenia na starość obejmuje w Strategii Lizbońskiej trzy obszary działań: zapewnienie odpowiedniego poziomu świadczeń emerytalnych; zapewnienie stabilności finansowej systemów emerytalnych; modernizacja systemów emerytalnych. Pierwszy obszar Zapewnienie odpowiedniego poziomu świadczeń emerytalnych, zapewnienie emerytom i osobom będącym na ich utrzymaniu odpowiednich warunków życia, w tym dostępu do usług ochrony zdrowia i świadczeń opieki długoterminowej - to gwarancja pełnienia przez systemy emerytalne ich społecznej funkcji. Cele w zakresie pierwszego obszaru to: Zapobieganie wykluczeniu społecznemu osób starszych, polegające na ochronie ich przed ubóstwem, zapewnieniu im uczestnictwa we wzroście dobrobytu kraju i umożliwienie im przez to aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym i kulturalnym. Umożliwienie osobom starszym utrzymania ich wcześniejszego poziomu życia, przez zapewnienie dostępu do odpowiednich systemów emerytalnych zarówno publicznych, jak i prywatnych. Wspieranie solidarności wewnątrz pokolenia i pomiędzy pokoleniami. W pierw szym wypadku chodzi o względną równość sytuacji materialnej w ramach popula cji osób starszych, w drugim zaś o to, żeby poziom życia osób starszych nie odbiegał niekorzystnie od przeciętnego poziomu życia w społeczeństwie. Drugi obszar. Zapewnienie stabilności finansowej systemów emerytalnych ma na celu niedopusz czenie do tego, by trend starzenia się społeczeństwa podważył równowagę finansów pu blicznych lub podstawowe cele polityki budżetowej. Chodzi też o to, żeby nie wystąpił niesprawiedliwy podział zasobów między pokoleniami. W realizacji tego celu niezbędne jest uwzględnienie polityki zatrudnienia i finansów publicznych. Chodzi więc o to, żeby polityka emerytalna była zgodna z obowiązującymi już w Unii Europejskiej programami stabilizacji finansów publicznych. Cele w zakresie drugiego obszaru to: Zapewnienie wysokiego poziomu zatrudnienia przez reformowanie rynku pracy w ramach Europejskiej Strategii Zatrudnienia. Rządy nie mają wpływu na współ
(…)
… były nie tylko w polityce gospodarczej i polityce rynku pracy, ale we wszystkich odpowiednich dziedzinach zabezpieczenia społecznego, a w szczególności w systemach emerytalnych. Chodzi o zniechęcanie do wcześniejszego pobierania świadczenia emerytalnego (lub je zastępującego), wycofanie „kar" za przebywanie na rynku pracy po osiągnięciu statutowego wieku emerytalnego oraz o stworzenie szansy stopniowego przechodzenia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)