Novalis - twórca romantyzmu

Nasza ocena:

3
Pobrań: 280
Wyświetleń: 1281
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Novalis - twórca romantyzmu  - strona 1

Fragment notatki:

Andrzejewski. Notatka składa się z 1 strony.
Novalis 1772-1801
Najważniejszy twórca romantyzmu, poeta, autor prozy poetyckiej, w której zawarł podstawowe myśli filozofii
romantycznej
owładnięty był metodą identyczności
rok jego śmierci kończy prawdziwy, wielki niemiecki romantyzm Hymny do nocy napisał, Uczniowie z Sais Jedność z Uniwersum to przeszłość, tak było w raju, w dawnych czasach itp. Romantycy nazywali to złotym
czasem.
Z owej harmonii nic już nie pozostało, mamy teraz ruinę. Człowiek niszczy naturę, a natura odpłaca mu, jak
może. Romantycy chcieli przywrócić identyczność z nią. Zahamować rozwój świata, cofnąć do czasów
dawnych, przywrócić minioną harmonię.
Winą za obecny stan rzeczy obarczają człowieka, który zadufał się w swe moce, uwierzył w swój rozum,
wyrwał się z przyrody i uważa za pana, tym działaniem przeciwstawił sobie przyrodę.
Na dodatek stworzył sobie własny język (naukę), którego nikt nie rozumie, a który ma być kluczem do
rozumienia świata, a nawet Boga (symbol Wieży Babel).
Człowiek wyposażony w rozum ograniczył swą sferę emocjonalną.
Rozum obarczają winą za zło, wszystko co z niego płynie jest złe.
Krytykują język werbalny - jest głośny, krzykliwy, nie oddaje istoty świata.
Muzyka to wzorzec języka komunikacji; muzyka w przyrodzie. Przyroda śle do nas sygnały, ale my ich już nie
słyszymy.
Najwłaściwsza komunikacja jest niewerbalna. Uczniowie z Sais - nostalgia do dawnych czasów, zwierzęta i drzewa i skały porozumiewały się z człowiekiem.
Urzekające dźwięki, które zapadały we wnętrze każdego człowieka bardziej niż słowa.
Człowiek jest jak cebula, warstwa werbalna i rozumna to wierzch, ale głębiej są starsze, w nich jest duch, który
pojawia się, gdy rozum śpi. Mówi, ale już go nie rozumiemy. Hymn do nocy - świat staje się snem, a sen światem. Kiedy śpisz wychodzi duch, mówi symboliką snu.
Romantycy skłonni byli w ogóle odrzucić język werbalny, nie widzieli jakichkolwiek różnic, ilościowych też,
między człowiekiem a przyrodą. Bardzo cenili poezję - zawiera jeszcze rytm i rym przyrody. Trzeba wrócić do
siebie. Poeci - czarodzieje, półbogowie - poeci potrafią obudzić w naturze pnie lasów, przemieniać w łagodne
potoki rwące rzeki.
Romantycy podkreślali nieracjonalne stany, np. choroby, gorączki itp., w nich lubili tworzyć swoje dzieła; sen.
Prekognicja (oznacza wiedzę o zdarzeniach przyszłych, której nie można wywieść z wiedzy aktualnej, jest więc
czymś zupełnie różnym od przewidywania) ich kręciła.
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz