Niwelacja reperów- opracowanie

Nasza ocena:

5
Pobrań: 679
Wyświetleń: 4879
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Niwelacja reperów- opracowanie - strona 1 Niwelacja reperów- opracowanie - strona 2 Niwelacja reperów- opracowanie - strona 3

Fragment notatki:

Niwelacja reperów
Reperami nazywamy punkty w terenie, o znanej wysokości względem
przyjętego poziomu odniesienia, utrwalone metalowym znakiem
(metalowy słupek na fundamencie albo głowica stalowa w murze
budynku lub skale) i stanowi punkt wyjścia w pomiarach niwelacyjnych.
Rozróżnia się kilka rodzajów reperów: ziemne, skalne, ścienne itp.
Wspólnym elementem jest głowica znaku. Ma kształt beczkowaty, na
przedniej ścianie głowicy znajduje się uwypuklenie (guz). Do trwałego
osadzenia głowicy służy połączony z nią trzpień żelazny, rozszczepiony
na końcu i zaopatrzony w zadziory. Cały znak jest wykonany z żelaza
us
ze
Z NA K
zko d
n
OŚCI
K ga karze
S
WiY odO
ep l
e
lanego.
TYPY UTRWALEŃ ZNAKÓW WYSOKOŚCI
OZN.
NAZWA
I.
Ścienny
a)
II
RYSUNEK
b)
Ziemny (gruntowy)
a)
IIIa
Skalny
IIIb
b)
Skalny
Założenia i pomiar ciągu niwelacyjnego
Przy projektowaniu sieci pomiarowej osnowy wysokościowej należy stosować długości odcinków ciągu
niwelacyjnego (odległości pomiędzy sąsiednimi reperami na ciągu) około 500 m na terenach
1
zabudowanych i około 1500 m na terenach rolniczych i leśnych. Długość ciągu (linii) nie powinna
przekraczać 12 km, a przebieg ciągów należy dostosować do rzeźby terenu. Punkty węzłowe powinny
być zakładane możliwie równomiernie na obszarze całej sieci.
Jeżeli dwa punkty są w znacznej odległości od siebie, to wzniesienie między nimi jest sumą wzniesień
zmierzonych przy pomocy ciągów stanowisk niwelacyjnych, czyli tzw. odcinka niwelacyjnego. Odcinek
niwelacyjny może być nawiązany do jednego punktu o znanej wysokości lub obustronnie do dwóch
punktów o znacznych wysokościach (reperów).
Obliczenie przewyższenia opiera się na wzorach:
Dane: A, B – repery
P1, P2, ..., Pn – punkty pośrednie
t – odczyt wstecz
p – odczyt w przód
 hAP1 = tA – pP1
 hP1 P2 = tP1 – pP2
 hP2 P3 = tP2 – pP3
 hPnB = tPn – pB
 hAB =  hAP1 +  hP1P2 +  hP2P3 + ... +  hPnB
2
Odchyłka niwelacji:
f h =  hA B +  hB A
Klasa
III
f h max
4 L mm
 hAB = t - p
IV
V
10 L mm
20 L mm
gdzie: L jest długością ciągu w km.
3
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz