Niepowodzenia w kształceniu W jaki sposób można walczyć z niepowodzeniami w kształceniu . Wzmacnianie siły motywacji do uczenia się danego przedmiotu zależy w dużym stopniu od nauczyciela, od tego, jaką wartość nada treściom przekazywanym na lekcji, przy czym chodzi tu głównie o wartość faktyczną, a nie formalną. Uczniów opóźnionych w opanowywaniu wiadomości z danego przedmiotu należy aktywizować na każdej lekcji, a nie pozostawiać ich własnemu losowi. Powinno się u nich rozwijać motywację do uczenia się, szukać dodatnich momentów zasługujących na pochwałę, gdyż to ogromnie wzmacnia siłę motywacji do uczenia się. Wyrażenie uczniowi słabemu uznania nawet za drobne osiągnięcia zmienia jego motywację do nauki. Trzeba jednak zwracać uwagę na to, aby następne pochwały wyrażać za coraz wyższe osiągnięcia, gdyż pochwała za minimalne sukcesy może spowodować, że uczeń zadowoli się przeciętnymi osiągnięciami i nie będzie starał się podwyższyć swoich wyników, bo i tak jest chwalony. Zapobieganie niepowodzeniom w nauce zależy zarówno od nauczyciela, jak i od ucznia. Jeśli nauczyciel jest życzliwie usposobiony wobec swoich uczniów, ma do nich stosunek serdeczny, ale nie pobłażliwy, okazuje dużo zrozumienia dla ich niedoskonałości oraz cierpliwość dla tych, którzy nie mogą zrozumieć pewnych treści, i dąży do tego, żeby ich nauczyć, zmniejsza się stan napięcia między uczniem i nauczycielem, wpływając na obniżenie poziomu lęku nawet u uczniów neurotycznych i lękliwych. Kiedy uczniowie nabiorą przekonania, że nauczyciel nie chce im dokuczyć ani wykorzystać ich aktualnych niedociągnięć w pracy, ale pragnie im pomóc, będą bardziej interesowali się wykładanym przez niego przedmiotem . Dla umocnienia stosunków interpersonalnych między nauczycielem i uczniem równie ważne znaczenie, jak życzliwość i serdeczność, ma sposób oddziaływania. Uczeń chce, żeby go traktowano poważnie, bez ironii, lekceważenia, żeby mu wierzono i nie uważano za notorycznego kłamcę, żeby odnoszono się do niego z szacunkiem i nauczyciel musi się z tym liczyć, aby nie dopuścić do wzrostu niepowodzeń w nauce szkolnej. Warunkiem przezwyciężania niepowodzeń uczniów w nauce szkolnej jest również poznanie przyczyn ich trudności. Nauczyciel, znając przyczyny trudności ucznia związane z nauką, może starać się je usunąć. Nie powinien jednak w żadnym razie obwiniać go za to. Uczeń może być winien, ale tylko częściowo, główna przyczyna niepowodzeń może tkwić poza uczniem, np. w organizacji procesu nauczania. Nie może również uważać, że szkoła jest doskonała, nauczyciele są idealni i nie popełniają żadnych błędów. Wielu nauczycieli jest oddanych pracy szkolnej, lubi młodzież i pracę z nią, lubi swój zawód, ma dobre przygotowanie i dobrze się czuje w swej roli. Jest także sporo takich nauczycieli, którzy do zawodu nauczycielskiego trafili przypadkowo , nie lubią go i nie umieją pracować z młodzieżą . W szkole znajdują się i jedni, i drudzy, dlatego nie jest ona instytucją nieomylną. Ukrywanie przyczyn niepowodzeń tkwiących w procesie nauczania, w postępowaniu nauczyciela z młodzieżą, nie doprowadzi do ich zlikwidowania. Trzeba szukać przyczyn wszędzie, bez uprzedzeń i sugestii, starając się likwidować trudności całkowicie, bo tylko wtedy można liczyć na efekty w nauce.
(…)
… faktów i wykrytych prawidłowości dotyczących występowania poszczególnych zdarzeń. Rozumowanie pozwala również na wyprowadzanie szczegółowych wniosków z założeń ogólnych.
W działalności jednostki występuje również myślenie twórcze, dziki któremu dokonuje ona nowych odkryć, a formułowane przez nią przewidywania i wnioski są oryginalne, pomysłowe, nasuwają nowe rozwiązania lub nowe podejścia do danej sprawy. Myślenie twórcze prowadzi do odkryć, usprawnień, racjonalizacji, pozwala na rozwiązywanie złożonych problemów. Umiarkowany stan napięcia emocjonalnego i niepokoju pobudza jednostkę do poszukiwania nowych dróg, do wysiłku i stosowania najbardziej racjonalnych technik w działaniu. Skuteczne rozwiązywanie problemów w życiu prowadzi do sukcesów życiowych. W procesie uczenia się rozwiązywanie problemów pozwala na pełniejsze, trwalsze i dokładniejsze poznawanie zjawisk, daje przyjemne przeżycia w związku z osiągniętym celem. Powinno się dbać o to, aby jednostkom wykazującym zdolności twórcze zapewnić możliwości ich rozwijania, aby ich rozwój nie był hamowany przez wykonywanie czynności odtwórczych i naśladowczych.
Wśród uczniów uczących się w szkole tylko niewielu charakteryzuje się myśleniem…
… się uczyć, poznawać, styka się z wieloma interesującymi i nieznanymi zjawiskami, wszystko jest dlań ciekawe i godne uwagi. Z biegiem czasu i nauki w szkole, rzeczy ciekawych jest coraz mniej, nauka przestaje być interesująca i staje się uciążliwym obowiązkiem. Przy takich zmianach siła motywacji wewnętrznej maleje, aż w końcu zamiast niej pojawia się motywacja zewnętrzna, pobudzana przez przymus, naciski…
… do ich wykonania bo to niewielkie napięcie motywacyjne nie obniża poziomu funkcjonowania procesów intelektualnych (myślenie , przetwarzanie podejmowanie decyzji ) . A zadania łatwe wymagają stosunkowo dużej siły motywacji , a żeby jednostka w ogóle przystąpiła do jej wykonania mamy tendencje do lekceważenia tych łatwych zadań i odkładanie ich realizacji w czasie . Wysoka siła motywacji do ich wykonania nie obniża…
…); jest ono zdecydowanie negatywne.
Niekiedy kolejne uczenie się nie wywiera obserwowalnego wpływu na to, co przyswoiliśmy sobie wcześniej. Retroakcja nie jest więc zjawiskiem występującym powszechnie. Nie trzeba dowodzić, że najbardziej pożądane są sytuacje, w których występuje ułatwienie, mniej korzystna jest sytuacja braku jakiegokolwiek wpływu, natomiast hamowanie retroaktywne jest wyraźnie groźne. To co zachodzi…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)