To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Nauka o prawie karnym na ziemiach polskich w drugiej połowie XIX i początku XX w.
Kodeks 1847 stanowił krok wstecz w stosunku do kodeksu z 1818 . Ale nawet te odrębności zniesiono w 1876, wprowadzając kodeks karny rosyjski z 1866 znowelizowny częściowo w 1885, który obowiązywał do końca rządów rosyjskich. Rozróżniał on kary kryminalne(śmierć, ciężkie roboty, katorga, dożywotnie zesłanie - połączone z utratą praw stanu) i kary poprawcze (zesłanie).
W 1863 zniesiono kary cielesne, jednak seria ustaw szczególnych znowu zaostrzyla represje.
Nowe prawo karne wydano w Prusach w 1851 i wkrótce dodano w nim jeszcze parę nowelizacji. W 1871 ogłoszono kodeks karny ogónoniemicki, w którym szczególne zaznaczyła się szkoła socjologiczna. Niemiecki kodeks karny wysunął na pierwsze miejsce nie tyle represję za czyn przestępny ile czynniki indywidualne ujawnione przez sprawce czynu.
W Rzeszy i w Austrii w ostatnich latach XIX w. zwiększyła się rola prawa karnego przy zwalczaniu ruchów narodowo wyzwoleńczych oraz robotniczych.
Przepisy Austriackiego kodeksu karnego z 1852 stanowiącego niewielką przeróbkę kodeksu 1803 zostały złagodzone przez przepisy szczególne(zniesiono karę chłosty, zakaz koalicji itd.).
W Rosji pewne postępowe cechy zwierała ustawa o postępowaniu karnym z 1864, ograniczona jednak w stosowaniu w królestwie. Nowoczesny kodeks karny wprowadzono w Rosji dopiero w 1903 tzw. kodeks Tagnacewa. Nie stosowano jednak jego części szczegółowej uznając ją za zbyt łagodnej w królestwie(w pełni wszedł w 1915 na mocy niemieckiej władzy okupacyjnej).
Represje karne w zaborze rosyjskim
Do wydania statutu organicznego skazani odbywali karę w zakładach penitencjarnych Królestwa. Dopiero po powstaniu Listopadowym nastąpiło pierwsze zesłanie na Syberię członków powstania, których nie dotyczyła amnestia, masowy napływ więźniów nastąpił dopiero po powstaniu styczniowym. W XIX w. surowość represji karnej łagodziły częste amnestie dla więźniów i zesłańców politycznych.
W dobie rewolucji 1905-1906 natomiast represje wobec więźniów politycznych uległy zaostrzeniu.
W księstwie Warszawskim i w królestwie polskim
W księstwie proklamowano przywrócenie dawnego prawa polskiego z utrzymaniem pruskiego prawa karnego jako pomocniczego. Prawo sejmowe z 1809 dostosowało te normy do ustroju księstwa, przez zniesieni kwalifikowanych kar śmierci. Na terenach przyłączonych ustanowiono prawo Austriackie.
Dekret królewski z 1810 wprowadzał podział przestępstw na zbrodnie występki i wykroczenia.
Utrzymano Pruskie i Austriackie procedury inkwizycyjne z dodaniem rozprawy jawnej w końcowym stadium procesu, z powołaniem oskarżycieli publicznych i prawa do obrony.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)