To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
31. NAUCZANIE W SZKOLE NINA BOBIEŃSKA - „Uczymy się rysować” (3 tomowy podręcznik) Dwie godziny rysunku tygodniowo
Proponuje schemat wynikający z materialistycznego (naukowego) poznania rzeczywistości:
- dzieci poznają tę rzeczywistość bardzo dokładnie wnikliwie obserwując rysują, np. koronę, pień, liście drzewa klonowego; dzięki temu rysując potrafią rozróżniać typy drzew nawet w najdalszych planach
- najpierw rysunek anatomiczny
- następnie układ
Rysunek ma być prawidłowo rozpoznawalny
Wprowadza dużo historii sztuki
Zaczyna od renesansu, ale odwołuje się do starożytności, pomija średniowiecze, bardzo mocno akcentuje realizm, kończy na XIX wieku (pieredwiżnicy)
CZESŁAW KARP Trzęsie edukacją ówczesną (dyrektor Departamentu Edukacji, naczelny redaktor „Technika w szkole”, nauczyciel w kilku seminariach, główny cenzor Plastyka sprzyja rozwojowi psychiki , uczy utrwalania wyobraźni, pomysłowości, oryginalności, rozwija smak artystyczny, estetyczny, pogłębia myślenie, zwiększa spostrzegawczość i wiedze CELE: poznawcze, kształcące, wychowawcze
Podstawowe zadania: Wyrabianie zasad moralnych kształtujących światopogląd socjalistyczny
Poznawanie i przetwarzanie rzeczywistości
Zaszczepienie umiejętności prawidłowego rozumienia piękna, które przekształca rzeczywistość w sensie ideologicznym
Rozwój uzdolnień artystycznych (swoboda, ekspresja, ale rysunek, jako środek wyrażania zjawisk i myśli do poznania i dokumentowania konkretnej rzeczywistości)
Obserwacja, przemyślenie, co prowadzi do poznania świata
Uczyć tego, co dziecko widzi dokładnie i wnikliwie Dwa rodzaje działań w szkole: działania twórcze
działania odtwórcze
Korekta nauczyciela wzbogacona o treść obrazu lub niuanse techniczne (nie ingeruje w sposób wykonania)
Typy rysunku: poobserwacyjny
z pamięci
z pokazu
obserwacja, analiza, wnioskowanie
Rysunek z natury nie istnieje, jest bowiem najwyższą formą
W latach 56-60 następuje odwilż i powrót do wychowania przez sztukę H. Read „Wychowanie przez sztukę” jako wiara w człowieka. Twierdzi, że jeśli wzbogaci się człowieka w uczucia, które niesie sztuka, staje się on lepszym (przyrównuje człowieka do ptaka z jednym skrzydłem - intelektu, brak mu drugiego - uczucia wypływającego ze sztuki)
Chodzi o zdobycie pewnych umiejętności a nie wiedzy (wychowanie przez sztukę), bo nie jest istotą produkt finalny, a proces powstawania (tu następuje właśnie sytuacja wychowawcza)
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)