To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
II. Nadużycie
Prawo podmiotowe można wykonywać, realizując stany rzeczy lub zachowując się w sposób wyznaczony ich treścią.
W teorii prawa cywilnego nie ma wątpliwości co do tego, że zachowania niezgodne z treścią norm prawnych wyznaczających określone typy lub postacie praw podmiotowych nie są wykonywaniem tych praw i wskutek tego oczywiście nie korzystają z ochrony przewidzianej przez system prawny.
1.teoria zewnętrzna
Oddziela ona problematykę treści prawa podmiotowego od jego wykonywania, przyjmując, że każde działanie, które jest uważane za nadużycie prawa podmiotowego, jest zarazem wykonywaniem tego prawa. Jednakże zobowiązuje ono działającego do odszkodowania tylko dlatego, że jego zachowanie jest w danych okolicznościach czynem niedozwolonym. W szczególności była ona wymierzona przeciwko wykorzystaniu praw podmiotowych dla szykany tj. dla szkodzenia innym osobom.
2. teoria wewnętrzna
Głosi ona, że zakazy postępowania w sposób sprzeczny z normami moralnymi lub z podobnego rodzaju regułami postępowania wskazanymi w klauzulach generalnych także wyznaczają treść prawa podmiotowego. W świetle tej koncepcji ten, kto działa wbrew tym regułom, ściśle biorąc „nie nadużywa” prawa podmiotowego, ponieważ w ogóle go nie wykonuje; jego działanie po prostu nie mieści się w granicach prawa podmiotowego.
3. Stosowanie instytucji nadużycia prawa podmiotowego
Klauzula generalna art. 5 KC została ustanowiona dla zapewnienia aksjologicznej i funkcjonalnej zgodności systemu prawnego ze stosunkami prawnymi. Nigdy jednak nie można wyłączyć możliwości pojawienia się przypadków wyjątkowych, w stosunku do których typowe rozstrzygnięcie budziłoby zasadnicze zastrzeżenia moralne lub natury celowościowej.
Za niedopuszczalne należy uznać także ocenianie na podstawie art. 5 KC zdolności prawnej lub zdolności do czynności prawnych oraz sposobu i form dokonywania czynności prawnych.
III. Ochrona
1.ochrona sądowa
Zgodnie z ogólną regułą, uprawnionemu przysługuje powództwo, tzn. kompetencja do zwrócenia się do sądu lub innego organu państwowego, aby ten rozpatrzył sprawę i orzekł o konsekwencjach prawnych wynikających z naruszenia lub zagrożenia prawa podmiotowego.
2. Pomoc własna
System prawny dozwolił w ściśle określonych przypadkach na stosowanie pomocy własnej przez samego uprawnionego lub inne osoby, uchylając w tym zakresie monopol państwa na stosowanie przymusu fizycznego.
Pomoc własna może przybrać postać samoobrony, polegającej na odparciu niebezpieczeństwa grożącego pewnym prawom podmiotowym lub stanom faktycznym prawnie chronionym albo nawet samopomocy, w rezultacie której uprawniony sam przymusowo wykonuje swoje prawo podmiotowe lub chroniony prawnie stan faktyczny.
(…)
… ich traktowania lub rażącego zaniedbywania.
Z kolei rzeczy stanowiące dobra kultury nie tracą charakteru prawnego rzeczy, mimo daleko idących ograniczeń praw właścicielskich, przewidzianych w ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.
…
… oraz odłączone od ciała ludzkiego komórki, tkanki i narządy, w tym i krew.
Niewątpliwie swoistymi cechami wyróżniają się zwierzęta jako istoty żyjące, zdolne nie tylko do poruszania się, ale i do odczuwania cierpienia fizycznego i psychicznego oraz przyjemności i przywiązania. Normy odnoszące się do rzeczy powinny być zatem stosowane do zwierząt tylko odpowiednio - z uwzględnieniem ich odrębnej natury.
Postulat…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)