To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Możliwość stanowienia prawa miejscowego w drodze referendum. W doktrynie i orzecznictwie na skutek braku wyraźnego rozstrzygnięcia ustawowego ten problem trzeba było rozstrzygnąć. Zdecydowana większość autorów opowiada się za niedopuszczalnością możliwości stanowienia prawa miejscowego w drodze referendum. Argumenty przemawiające za tym stanowiskiem to: a) kompetencje do stanowienia prawa miejscowego mają organy jednostek samorządu terytorialnego, a referendum nie jest takim organem.
b) nie można interpretować rozszerzająco konstytucyjnych uregulowań, bowiem koncepcja źródeł prawa sformułowana w konstytucji ma ch. zamknięty i nie można tych źródeł poszerzać droga wykładni językowej. Te dwa argumenty wzajemnie siebie dopełniające są wystarczające zdaniem prof. Dąbek dla odrzucenia poglądu zgodnie z którym można stanowić w drodze referendum akty prawa miejscowego. Mieszkańcy gminy legitymizują te akty w drodze demokracji pośredniej dokonując wyboru organów stanowiących . Po za tym ustawy ustrojowe w sposób definitywny przesądzają o wyłącznej właściwości rad i sejmików i ta kompetencja nie może być interpretowana rozszerzająco. Jest też oczywiście i pogląd przeciwny i jako uzasadnienie wskazuje się okoliczność, ze poprzednia interpretacja pozostaje w sprzeczności a art. 2 ust. 2 ustawy o referendum lokalnym, z którego wynika prawo do referendum do rozstrzygania spraw dot. wspólnoty mieszczących się w zakresie zadań i kompetencji organów tej wspólnoty. Ten pogląd zakłada, że w drodze referendum w zakresie spraw związanych z zadaniami i kompetencjami organów tej wspólnoty można stanowić prawo miejscowe w drodze referendum. Ten pogląd jest oczywiście błędny, i to nie tylko dlatego, że pani Dębek tak twierdzi, ale i z kilku innych przyczyn, albowiem: W przypadku ustanowienia prawa miejscowego przez referendum nie ma możliwości zrealizowania przez organy nadzoru przewidzianych w ustawach samorządowych ustrojowych uprawnień nadzorczych co z kolei powodowałoby , ze adresaci lokalnej legislacji pozbawieni byliby ochrony przed sprzecznym z konstrukcją i ustawami prawem miejscowym, bowiem ani wojewodzie ani RIO nie przysługiwałyby określone środki nadzorcze . Wątpliwa jest też możliwość zaskarżenia prawa miejscowego stanowiącego w drodze referendum lokalnego w trybie skargi powszechnej. Pozbawiono by w ten sposób mieszkańców prawa do kwestionowania legalności tych aktów pozbawiono by w zasadzie w ten sposób mieszkańców możliwości korzystania z przysługujących konstytucyjnie gwarancji praworządności. Pogląd o nie dopuszczalności prawa miejscowego w drodze referendum lokalnego jest zgodny z założeniami europejskiej karty samorządu lokalnego. Karta oddaje wykonywanie kompetencji społeczności lokalnej, ale wykonywanie tych kompetencji należy do organów reprezentujących społeczność lokalną- zasadniczo do rad, sejmików. Europejska karta samorządu lokalnego nie wymaga zagwarantowania społeczności lokalnej prawa do referendum pozostawiając ten problem ustawodawstwu wewnętrznemu.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)