Mowa zależna - wykład

Mowa zależna Discorso indiretto Za pomocą mowy zależnej możemy przytoczyć czyjąś wypowiedź w formie zdania podrzędnego: Mowa niezależna:
Maria dice: “Questo ragazzo ha 20 anni”. (Maria mówi: „Ten chłopak ma 20 lat”.)
Mowa zależna:
Maria dice che questo ragazzo ha 20 anni. (Maria mówi, że ten chłopak ma 20 lat.)
Zamiana mowy niezależnej na zależną w języku włoskim odbywa się według ściśle określonych zasad. Czasownikiem wprowadzającym mowę zależną jest najczęściej czasownik dire (mówić, powiedzieć). Jeżeli czasownik wprowadzający występuje w czasie teraźniejszym lub przyszłym, w zdaniu podrzędnym ulegają zmianie: forma czasownika, zaimki osobowe i dzierżawcze, na przykład:
Marta dice: “Ho visto tua madre”. (Marta mówi: „Widziałam twoją mamę”.) Marta dice che ha visto mia madre. (Marta mówi, że widziała moją mamę.)
Jeżeli czasownik wprowadzający występuje w czasie przeszłym, to zamianie ulegają również czasy i tryby: • czas teraźniejszy czas przeszły imperfetto
Marta ha detto: “Sono stanca”. (Marta powiedziała: „Jestem zmęczona”.) Marta ha detto che era stanca. (Marta powiedziała, że jest zmęczona.) Marta ha detto: “Non ho soldi”. (Marta powiedziała: „Nie mam pieniędzy”.) Marta ha detto che non aveva soldi. (Marta powiedziała, że nie ma pieniędzy.)
• czas przeszły imperfetto bez zmian
Marta ha detto: “Ero stanca”. (Marta powiedziała: „Byłam zmęczona”.) Marta ha detto che era stanca. (Marta powiedziała, że była zmęczona.) Marta ha detto: “Lavoravo molto allora”. (Marta powiedziała: „Dużo wtedy pracowałam”.) Marta ha detto che allora lavorava molto. (Marta powiedziała, że dużo wtedy pracowała.)
Jeżeli czasownik wprowadzający jest w czasie przeszłym, to zamianie ulegają również następujące określenia czasu i miejsca oraz zaimki wskazujące: questo quello qua là qui lì ora allora stasera quella sera oggi quel giorno ieri il giorno prima domani il giorno dopo poco fa poco prima la settimana scorsa la settimana prima la prossima settimana la settimana successiva ... zobacz całą notatkę