To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Motywacja
Termin „motywacja” oznacza przyczynę lub też powód, dla którego coś robimy lub w jakiś sposób się zachowujemy. Z upływem czasu pojęciu motywacji przypisywano coraz to nowe aspekty, czego rezultatem były różne interpretacje dotyczące rzeczywistej natury człowieka.
Według teorii racjonalistycznej człowiek jest zdolny do podejmowania decyzji, wykorzystując takie psychiczne mechanizmy jak rozum, intelekt i wola. Racjonaliści zatem nie przywiązują wielkiej wagi do czynników motywacyjnych zachowania, ponieważ to sam intelekt wskazuje, co wola jest w stanie uczynić. Natomiast dla Hobbesa motywacyjną podstawą zachowania jest hedonizm. Człowiek rozpaczliwie poszukuje przyjemności i unika bólu poprzez konkurowanie z bliźnimi, którzy - podobnie jak on sam - zmierzają do zaspokojenia tych samych potrzeb.
Z punktu widzenia teorii ewolucyjnej Darwina motywacja to podstawowy składnik procesu przystosowywania się, włączając w to te zmiany w zachowaniu gatunku, które sprzyjają jego przystosowaniu się do warunków otoczenia. Zmiany przynoszące osłabienie funkcjonowania w środowisku mają tendencję do zanikania.
Badaniom nad motywacją nadała duże znaczenie psychologia funkcjonalna, która kładła nacisk na adaptacyjną naturę procesów psychicznych.
Zachowanie jest z góry określone poprzez podświadome popędy, które skłaniają jednostkę do zaspokojenia swych potrzeb. W rzeczywistości Freud patrzył na motywację jako na rezultat współzawodnictwa i prymitywnych popędów: trwały antagonizm między życiem a śmiercią, między tworzeniem a destrukcją. Podstawą przetrwania gatunku jest siła witalna (Eros); z kolei pierwiastek śmierci (Tanatos) jest odpowiedzialny za agresywność i destrukcyjność człowieka.
Biorąc pod uwagę stopień złożoności ogółu działań w obrębie zachowania można rozróżnić trzy odrębne poziomy motywacji:
zachowanie odruchowe;
zachowanie instynktowne lub właściwe dla danego gatunku;
zachowanie umotywowane, wskazujące na bardziej złożony poziom integracji wielu składających się nań elementów. Kiedy mówimy o zachowaniu intencjonalnym lub umotywowanym, mamy na myśli działania celowe, którym towarzyszy odpowiadająca im motywacja do osiągnięcia celu. Jedną z cech takich działań jest obecność motywacji, to znaczy fizjologicznego stanu centralnego układu nerwowego, który przetłumaczony zostaje na impuls, tak aby dokonany został określony czyn, osiągnięty cel, uzyskany rezultat. Ten stan pojawia się, kiedy wkracza nauczanie.
Homeostatyczne motywacje zachowania
Według Cannona przetrwanie organizmu wymaga, aby pewne wewnętrzne uwarunkowania ciała pozostawały na poziomie stałym i optymalnym. Wydaje się, że potrzeba pojawia się w chwili, kiedy zachodzi pewne odchylenie od warunków optymalnych. Takie potrzeby powodują zaistnienie bodźców w receptorach centralnego układu nerwowego. Spośród różnych motywacji najszerzej zbadany został głód.
(…)
… swego potencjału, potrzeba nieprzerwanego samorozwoju, kreatywności w najszerszym rozumieniu tego słowa.
Życie w społeczeństwie wysoko uprzemysłowionym nie pozostawia wiele przestrzeni dla realizacji tego rodzaju potrzeb ludzkich (odczuwanych przez jednostkę raczej na poziomie podświadomym).
Wykorzystując poglądy Maslowa na kwestię motywacji, Douglas McGregor postawił hipotezę składającą się z kilku…
… potrzeb tkwiących u źródeł motywacji, nie może zapominać, że owe trzy przedstawione powyżej składniki mogą wchodzić w interakcję pomiędzy dwoma podmiotami, przynosząc sytuacje, które raz są zadowalające, innym razem konfliktogenne.
Kilku psychologów wykazało w badaniach dotyczących motywacji i pracy, że kiedy sprzyja się umacnianiu w pracownikach poczucia przynależności, kompetencji i samoakceptacji, otrzymuje się o wiele lepsze wyniki.
Psycholog i socjolog Elton Mayo opracował tę samą koncepcję przy użyciu terminu anomia, przez co rozumiał poczucie braku potencji, będące wynikiem niemożności realizacji potrzeby szacunku do samego siebie i samorealizacji w pracy, podczas gdy jedynie potrzeby fizjologiczne i potrzeba bezpieczeństwa były zaspokajane. Mayo utorował w ten sposób drogę dla rozwoju…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)