To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Most przez rzekę Rushing w prowincji Ontario w Kanadzie
Most został oddany do użytku w 1996 roku [87j. Konstrukcja tego mostu składa się z belek teowych wykonanych w technologii PSI. (Parallel Strand Lumber) będącej odmianą technologii SCL (Structural Composite Lumber). Ich długość maksymalna wynosi 18 m, wysokość 430 mm i szerokość półki 600 mm (rys. 6.24 a także rys. 6.2
1 6.3). Belki te tworzą trójprzęsłowy układ konstrukcyjny o rozpiętości jednego przęsła 8,2 m. Górną, drewnianą powierzchnię belek teowych bezpośrednio pokryto asfaltem bez uprzedniego przygotowania np. poprzez pokrycie warstwą sczepną.
Dźwigary teowe stężono poprzecznie prętami sprężającymi. Wartość siły sprężającej musi być na ryle duża, aby zapewnić istnienie odpowiednio znacznej siły tarcia mię dzy bocznymi powierzchniami pasów górnych belek teowych, ułatwić rozkład poprzeczny obciążeń na pomoście oraz uwzględnić długotrwałe straty sprężania. Realizację tych celów wspomaga odpowiednie przygotowanie wspomnianych powierzchni. Z doświadczeń kanadyjskich wynika, że wartość siły sprężającej w pojedynczych prętach stalowych powinna mieć do 480 kN, ale w tym przypadku ograniczono ją do 100 kN.
Belki krawędziowe pomostu zaprojektowano nie jako teowe, ale skrzynkowe. Powodem tego była potrzeba zamontowania bariero-poręczy i przeniesienie ewentualnych sił od uderzenia pojazdów. Sztywność zarówno giętna jak i skrętna takiej belki jest znacznie większa niż teowej.
Całą konstrukcję drewnianą ustroju niosącego zabezpieczono pentachlorofe-nolem, co w przypadku elementów SCL (w tym przypadku w technologii PSI.) było w owym czasie nowością.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)