To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Elementy wykonywane w technologii SCL
Coraz większe problemy z pozyskiwaniem dużych elementów konstrukcyjnych z drewna litego o dużych wymiarach wymusiły działania w kierunku wytwarzania elementów z mniej wartościowego drewna. Jednym z takich rozwiązań jest Structural Composite Lumber ( SCL) - element wynaleziony w Kanadzie [31], [87]. Jest on wykonany jako element konstrukcyjny o sztucznie zmienionej strukturze drewna, o stałym przekroju poprzecznym. Produkuje się go w postaci taśm i płyt (paneli), w których włókna drewna są ułożone do siebie równolegle i otoczone zewnętrznie podanym klejem.
SCL może przybierać różne kształty (przekroje) jak na przykład Laminated Veneer Lumber (LVL) (rys. 3.17) (patrz także rozdział 3.7.8.2) wytwarzany z arkuszy forniru czy Parallel Strand Lumber (PSI.) (rys. 3.18) produkowany z włó kien drewna. LVL jest w użyciu od lat 40., natomiast PSL jest stosowany od lat 90. XX wieku.
Przewaga SCL nad drewnem litym i nawet nad drewnem klejonym warstwowo jest godna rozważenia. Ponieważ SCL jest robiony z obrotowo obieranego drewnianego forniru jest możliwe wykorzystywanie drzew o względnie niewielkich średnicach w produkcji tego asortymentu. Dalej, obniżające wytrzymałość wady drewna jak np. sęki, mają minimalny wpływ na jakość finalnego produktu, ponieważ są one rozproszone wewnątrz cienkiego forniru. Produkt końcowy jest o stałej grubości i konstrukcyjnie stabilny. SCL może być produkowany w dużym wyborze rozmiarów.
Z mostowego punktu widzenia najważniejsze jest to, że z SCL można uzyskać korzystne konstrukcyjnie elementy jak np. o przekroju teowym łub skrzynkowym (rys. 6.2 i 6.3). Tego typu elementy mogą być ze sobą łączone w poprzek ich osi podłużnej poprzez sprężenie, najlepiej prętami stalowymi wysokiej wytrzymałości. W zasadzie jedynym praktycznym ograniczeniem rozmiarów jest pojemność zbiorników do impregnacji oraz wymagania transportowe. Zastosowanie styków czołowych pozwala wydłużyć elementy konstrukcyjne nawet do 40 m.
Innym aspektem przemawiającym za stosowaniem SCL jest możliwość prawie jednoczesnego klejenia i impregnacji. Gdy fornir jest obrotowo strugany i potem „spłaszczany" w procesie produkcji, to pozostają tylko małe otwory po sękach. Nie mają one szkodliwego wpływu na wytrzymałość, ale za to umożliwiają penetrację impregnatu w głąb elementu - znacznie większą niż jest to możliwe w przypadku elementów drewnianych z drewna litego czy klejonego.
Należy podkreślić, że wytrzymałość takich elementów konstrukcyjnych tzn. teowych i skrzynkowych jest o około 20% wyższa niż klasycznych - prostokątnych. Norma amerykańska AASHTO [286] dopuszcza zwiększenie wartości wytrzymałości w projektowaniu, natomiast norma kanadyjska OHBDC [288] pozostaje w tym zakresie konserwatywna. Powyższe wartości nie uwzględniają wpływu pełzania spowodowanego ciągle zmieniającymi się warunkami atmosferycznymi, które przekładają się na permanentny proces pęcznienia i schnięcia drewna, a to z kolei zależy od sposobu impregnacji i rodzaju impregnatu. W [122] przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych elementów wykonanych z jodły i sosny amerykańskiej w technologii LVL i PSL poddanych działaniu wymienionych czynników.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)