To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Most pnez rzekę Klintforsan w Skelleftea w Szwecji
Obiekt zaprojektowano jako kładkę dla pieszych (rys. 6.54 i 6.55) [176], ale dopuszczono na niej ruch serwisowych pojazdów kołowych z dwiema osiami wywierającymi nacisk 80 i 40 kN. Jako oddziaływanie podstawowe przyjęto obciążenie równomiernie rozłożone równe 4 kN/m2. Ponadto przyjęto założenie (jako stan graniczny użytkowalności), że wartość ugięcia nie przekroczy L/400. Rozpiętość przęsła środkowego między osiami podpór pośrednich wynosi 19,0 m, natomiast między zastrzałami 10,4 m. Szerokość kładki w świetle poręczy wynosi 4,0 m.
Głównymi elementami nośnymi są trzy dźwigary z drewna klejonego o stałej szerokości 215 mm. Środkowe, najdłuższe przęsło ma belki o wysokości 675 mm, a dwie skrajne 495 mm. Belki podparto zastrzałami tworzącymi układ ramowy.
Dźwigary są stężone przeponami, także wykonanymi z drewna klejonego, Połączenia elementów konstrukcyjnych zrealizowano za pomocą nakładek i kątowników stalowych. Pomost jest tradycyjną konstrukcją, zbitą z desek o wymiarach 45 x 75 x 170 mm ułożonych poprzecznie do osi podłużnej mostu i przykrytą płytami o grubości 50 mm.
Konstrukcję w całości wykonano z drewna sosnowego. Wszystkie elementy z. wyjątkiem nawierzchni zostały pokryte półprzezroczystą powłoką alkalidową na ropy naftowej. Górne powierzchnie dźwigarów zabezpieczono stalowymi ami. Wszystkie elementy stalowe były galwanizowane i pokryte farbą „proszkową".
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)