To tylko jedna z 8 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Chodniki i poręcze
Nawierzchnia na chodnikach może być ułożona w kierunku podłużnym (rys. 7.10) lub poprzecznym (rys. 7.5 i 7.11). Ze względu na małą szerokość na „bezpiecznikach" stosuje się z reguły nawierzchnię podłużną [16]. Układa się ją na klockach usytuowanych prostopadle do osi mostu. Od strony jezdni-w celu ochrony nawierzchni przed uderzeniami kół - przybija się listwę stalową 50 X 60 mm albo kątownik 50 X 50 X 5 [16], [41]. System ten ma tę zaletę, że odwodnienie jezdni jest łatwe, a ponadto do tak rozszerzonego przez klocek końca poprzecznicy można przymocować słupek bez potrzeby przedłużania poprzecznicy i podpierania go zastrzałem. Dla ochrony poprzecznicy przed zaciekaniem wody spływającej z jezdni, kładzie się na nich kawałek papy asfaltowej.
Nawierzchnia z dyli ułożonych poprzecznie opiera się z jednej strony na krawężnikach o wymiarach (6/15 4- 10/15), a z drugiej zaś na listwie przymocowanej do słupków. Rozwiązanie to jest gorsze od poprzedniego (nawierzchnie równoległe) ze względu na trudności związane z odwodnieniem jezdni, bowiem krawężnik uniemożliwia ochronę poprzecznie przed zaciekaniem wody.
Chodniki dla pieszych w mostach z pomostem z drewna klejonego czy sprężonego wykształca się podobnie jak w mostach z drewna litego. Przy żelbetowej płycie pomostu stosuje się rozwiązanie chodników jak w drogowych mostach betonowych. Poręcze mostów drogowych czy kładek dla pieszych i rowerzystów zarówno / drewna litego jak i drewna klejonego składają się z pochwy tu, słupków oraz z wypełnienia. Pochwyt zaczopowuje się na słupkach i umocowuje opaskami (rys. 7.13). Rolę wypełnienia pełnią przeważnie 2-4-3 „przeciągi" poziome w przedziale 6/10 4- 10/10, umocowane w odstępach co 30 cm. Przybija się je do słupków z boku od strony wewnętrznej, albo też wpuszcza w słupki na czop. Dawniej stosowano wypełnienie ozdobne (rys. 7.14), dziś raczej wyjątkowo, w okolicach o wybitnym charakterze budownictwa drewnianego dla zharmonizowania z otoczeniem (np. Podhale). Znacznie rzadziej stosuje się poręcze stalowe.
Konstrukcja poręczy jest zależna od lokalizacji obiektu i jego rodzaju . Zwykle poręcze kładek dla pieszych maja konstrukcję-bardziej wyszukaną pod względem architektonicznym niż poręcze mostów drogowych [3].
Na rys. 7.15. i 7.16 pokazano różne rozwiązania poręczy kładek z pomostem górą. Słupki poręczy są mocowane za pomocą śrub do bocznych ścian dźwigarów, przeważnie od strony zewnętrznej. Do słupków jest mocowany pochwyt i pozostałe mty podtrzymujące wypełnienie. Najmniejsze wymiary poprzeczne elementów wypełniających przestrzeń pomiędzy słupka rui wynoszą 3,5 x 3,5 cm.
Sposób mocowania poręczy drewnianej do płyty żelbetowej pomostu przedstawiono na rys. 7.17.
(…)
… wystają ponad pomost na wystarczającą wysokość stosuje się tylko wykończenie ich górnych powierzchni pochwytem (rys. 7.18).
Właściwie ukształtowany pochwyt zabezpiecza górną powierzchnię dźwigara przed gromadzeniem na niej wody opadowej. Jest on mocowań) do dźwigara za pomocą wkrętów do drewna, natomiast, gdy wysokość balustradv u twierdzonej przez dźwigary jest zbyt mała zachodzi konieczność…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)