Monopol 7.1. Determinanty Monopol jest absolutnym przeciwieństwem konkurencji doskonałej:
występuje pojedynczy sprzedawca produktu; daje to firmie siłę rynkową umożliwiającą wpływ na kształtowanie się ceny; jest więc dawcą ceny i nie musi konkurować kosztami, szczególnie w krótkim okresie
istnieją naturalne lub sztuczne bariery wejścia na ten rynek
sprzedawany towar nie posiada bliskich substytutów, toteż zmiany cen i wielkości sprzedaży innych produktów nie wpływają na zachowanie monopolu; podobnie jest z ceną i wielkością produkcji monopolu - zmiany ich poziomu nie są uwzględniane przy podejmowaniu decyzji przez innych producentów
rezultatem powyższych zjawisk jest na ogół tożsamość krzywej popytu na wyrób monopolu i krzywej popytu rynkowego na ten wyrób; zatem krzywa popytu na produkt monopolu ma nachylenie ujemne, tzn. opada w kierunku osi odciętych.
7.2. Krzywe utargu całkowitego i krańcowego monopolu Utarg całkowity rośnie wraz ze wzrostem sprzedaży, produkcji, gdy E dp 1. Wpływa to na krzywą utargu krańcowego MR. Kiedy krzywa popytu jest linią prostą, to graficznie krzywa MR wychodzi z tego samego punktu na osi rzędnych (A) i przecina oś odciętych w połowie odcinka 0B. 7.3. Różnicowanie cen różnicowanie cen - stosowanie innych cen wobec różnych odbiorców lub pobieranie od konsumentów różnych stawek cenowych za różne ilości tego samego dobra
Warunki różnicowania cen :
monopol jest w stanie utrzymać oddzielne rynki lub sprzedawać kolejne jednostki po innej cenie; w przeciwnym razie towar byłby zakupowany po niższej a odsprzedawany po wyższej cenie
elastyczności cenowe popytu, przy każdym poziomie ceny muszą się różnić na poszczególnych rynkach
przyczyny różnic cen na poszczególnych rynkach nie mogą wynikać z kosztów produkcji i sprzedaży produktu na tych rynkach.
7.3.1. Doskonałe różnicowanie cen doskonałe różnicowanie cen - sprzedawanie każdej jednostki dobra lub usługi po maksymalnej cenie, po której nabywający jest skłonny ją zakupić ( rzadko spotykane w praktyce ) 7.3.2. Niedoskonałe różnicowanie cen Niedoskonałe różnicowanie cen wykorzystuje się gdy:
można dokonać segmentacji rynku wyodrębniając segmenty charakteryzujące się różną elastycznością cenową popytu dla każdego poziomu cen
przybywają nowe grupy konsumentów
(…)
… może:
osiągnąć zysk ekonomiczny, gdy:
TR>TC lub AR=P>ATC
realizować zysk normalny, gdy:
TR=TC lub AR=P=ATC
minimalizować stratę, gdy:
zawiesić produkcję, gdy:
.
W każdym przypadku monopolista musi zdecydować o wielkości ceny, po której zamierza sprzedać określoną wielkość swojej produkcji. Odczytuje ją z krzywej popytu. Ponieważ monopol jest cenodawcą, a wielkość podaży nie jest funkcją ceny, nie można zatem w tym przypadku bezpośrednio wyznaczyć krzywej podaży.
Rynkowa siła monopolu zależy od cenowej elastyczności popytu. Jest tym większa, im mniejszy jest współczynnik Edp. Siłę monopolu mierzy się
formułą Lernera: Najczęściej spotykaną formą rynku jest konkurencja niedoskonała, rywalizacja pośrednia pomiędzy konkurencją doskonałą i monopolem. W ramach konkurencji niedoskonałej wyodrębniamy konkurencję…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)