To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Modelowanie przęseł na długości
Odrębnym zagadnieniem jest modelowanie przęseł na długości. Jeśli przęsła mają stały przekrój, nie występują praktycznie żadne problemy. Przęsła o zmiennym przekroju wymagają uwzględnienia tego faktu w modelu. Np. dla przęsła płytowego o zmieniającej się grubości można skokowo zmienić sztywności na długości odcinków podziału na elementy, przyjmując średnie charakterystyki na odcinkach podziału lub zastosować elementy o zmiennych charakterystykach przekrojowych (liniowo lub nieliniowo na długości elementu) (rys. 8.13). Dodatkowo można uwzględnić lub nie fakt zakrzywienia powierzchni środkowej. Konstrukcje przestrzenne takie jak mosty kratowe czy łukowe wymagają z reguły stosowania modeli przestrzennych, niezależnie od typu użytych do modelowania elementów. Ponadto bardzo często nie jest możliwe zastosowanie elementu jednego typu.
Szczególnego podejścia wymagają przęsła o nieregularnym ukształtowaniu w planie. Przeważnie w takich wypadkach wymagane jest stosowanie znacznej liczby różnych elementów modelujących. Brak jest również w tym przypadku możliwości stosowania uproszczeń wynikających np. z symetrii konstrukcji. W efekcie rozwiązanie zadania wymaga zaawansowanych i uniwersalnych programów komputerowych, niekiedy wspartych badaniem modelowym.
Podobnie szczególnego podejścia wymaga modelowanie mostów wiszących i podwieszonych. Ponieważ w konstrukcjach tego typu zmiana geometrii układu, będąca skutkiem obciążeń, ma istotny wpływ na rozkład sił wewnętrznych, przyjęty model musi umożliwiać jego uwzględnienie. W związku z tym, w obliczeniach tego typu konstrukcji stosuje się analizę nieliniową z uwzględnieniem teorii II rzędu. Analiza w zakresie liniowo-sprężystym jest stosowana w zasadzie jedynie na wstępnym etapie obliczeń. Do tworzenia modeli mostów wiszących i podwieszonych najczęściej używa się płaskich lub przestrzennych modeli prętowych (rys. 8.14) lub
modeli mieszanych, w których pomost jest modelowany płaskimi elementami płytowo-tarczowymi, a pylony i cięgna elementami prętowymi. Modele płaskie są niewystarczające, ponieważ nie dają możliwości analizowania wpływu sił nierównomiernego rozmieszczenia obciążenia względem osi mostu oraz wpływu sił prostopadłych do osi mostu, a które w sposób istotny wpływają na rozkład sił wewnętrznych. W przypadku podpór zagadnienie modelowania może dotyczyć:
- łożysk,
- korpusu podpór,
- fundamentów.
Z reguły wszystkie elementy korpusu podpory modeluje się jako jedną całość, przy czym oddziaływanie przęseł traktuje się jako obciążenie zewnętrzne, uwzględniając w obliczeniach zgodność odkształceń w miejscu wzajemnego połączenia. Niekiedy, a dotyczy to np. konstrukcji ramowych, nie stosuje się oddzielnego modelowania podpór, a całą konstrukcję - tj. podpory przęsła traktuje się jako integralną całość. Modelując podpory słupowe na ogół stosuje się elementy prętowe, a podpory w formie ścian - elementy tarczowe.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)