To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Modele geometrii konstrukcji
Modele stosowane do opisu konstrukcji można sklasyfikować za pomocą dwóch parametrów:
- wymiaru elementów zastosowanych do budowy modelu, wyróżniając elementy: jednowymiarowe (e'), dwuwymiarowe (e2) i trójwymiarowe (e3),
- wymiaru przestrzeni, w której są usytuowane elementy tworzące model, wyróżniając przestrzeń: jednowymiarową (pl), dwuwymiarową (p2) i trójwymiarową (p2).
Przyjęte parametry opisu geometrii konstrukcji pozwalają opisać sześć podstawowych klas modeli: (el,pl), (e\p2), {e\p3), (e2,p2), (e2,p3), (e3,p2). Przedstawiona klasyfikacja może mieć zastosowania do modelowania dowolnego elementu konstrukcji np. przęseł czy podpór. Jej zastosowanie do tworzenia modelowania swobodnie podpartego przęsła płytowo-belkowego mostu drogowego pokazano na rysunku 8.2. Oprócz modeli podstawowych można tworzyć również modele złożone np. (e1 + e2y p2), odwzorowujące konstrukcję za pomocą nie jednego typu elementów, np. prętowych i płytowych umieszczonych w przestrzeni dwuwymiarowej.
Wybór modelu zależy od rodzaju konstrukcji, stopnia jej złożoności, planowej metody analizy, a także wymaganego stopnia szczegółowości obliczeń. Najprostsze są modele, w których zastosowano elementy jednowymiarowe (pręty), jakkolwiek bardzo często występują duże trudności w oszacowaniu sztywności zastępczych prętów modelu czy miejsc ich lokalizacji. Jeśli jednak się je pokona, to można posługiwać się prostszymi programami, a interpretacja wyników jest łatwiejsza.
Klasy oparte na modelach (e2) wymagają bardziej zawansowanych programów, jakkolwiek w przypadku wielu konstrukcji, wykorzystanie ich do modelowania niektórego typu konstrukcji może być łatwiejsze np. w obliczeniach płyt czy powłok. Trudności natomiast mogąpojawić się przy interpretacji uzyskanych wyników, zwłaszcza gdy kształt konstrukcji jest złożony. Modele utworzone z elementów trójwymiarowych (e3) wymagają z reguły stosowania zaawansowanych programów, skomplikowany może być proces modelowania, a także interpretacja wyników. Elementy trójwymiarowe są stosowane w praktyce inżynierskiej na ogół do rozwiązywania zadań szczegółowych, np. rozkładu naprężeń pod zakotwieniem w konstrukcjach sprężonych czy wpływem otworu w konstrukcji na zaburzenia w rozkładzie sił wewnętrznych wokół niego.
Na podstawie pokazanego na rysunku 8.2 przykładu przęsła można wyróżnić następujące klasy:
- trzy klasy modeli tworzonych z elementów jednowymiarowych:
a) klasa (e\pl), w której przęsło odwzorowano za pomocą jednego pręta o charakterystykach odpowiadających sztywności całego przęsła; dobrze odwzorowuje, np. przęsło jednotorowego mostu kolejowego,
b) klasa
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)