To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Model płatów i korytarzy w ujęciu biogeograficznej teorii wysp.
Teoria wysp: McArtur i Wilson 1967.
Bioróżnorodność na wyspach organicznych zależy od odległości od sąsiednich wysp i od lądu.
Tempo migracji spada ze wzrostem liczby gatunków.
Im większa wyspa tym tempo lokalnego wymierania gatunków jest mniejsze.
Według Formana i Gordona (1986) strukturę krajobrazu można rozważać jako: matrix - tło - odpowiednik oceanu; patches (płaty) - odpowiednik wysp; korytarze łączą wyspy.
W Polsce są obszary rolnicze (ok. 70%powierzchni), lasy (ok. 20 % powierzchni).
Wyspy w krajobrazie (wyspy środowiskowe) (i na terenie bagien biebrzańskich różnią się od pozostałej części turzycowisk):
oczko wodne w lesie
kamieniska (naturalne i sztuczne)
zbiorniki wodne
miejsca magazynowania słomy
wysypisko śmieci
wyrobisko w żwirowni
ruiny (np. zamku)
Wyspy rzeczne mieszczą się w kategorii wysp środowiskowych pod względem ekologicznym.
Wyspy środowiskowe pochodzenia antropogenicznego:
park miejski
skwer
cmentarz
trawniki
dolny Bug
basen pływacki
grodzisko (np. Uług)
supermarket
śródpolne wyspy
poletko łowieckie
osada śródleśna
źródlisko
polana w lesie.
Gatunki, które żyją na wyspie i obszarze otaczającym wyspę, np. gniazdujące w jednym układzie i żerujące w drugim: myszołów, sikora, dudek.
Gatunki, które żyją na wyspie dzięki dopływowi pożywienia z tła otaczającego wyspę: lisy.
Gatunki, które żyją w okresach niesprzyjających na wyspie jako refugium: zające, owady, ślimaki, żaby, żuki, biedronki.
Stopień izolacji wysp krajobrazowych nie jest wystarczający aby nie było wspólnych gatunków.
Na wyspach krajobrazowych gatunki o wąskiej amplitudzie ekologicznej mają małe szanse na osiedlenie się.
W Bratysławie (Słowacja) liczba bezkręgowców zależy od wielkości zadrzewień śródmiejskich oraz oddalenia od granicy miasta, liczba gatunków gadów i ssaków zależy od oddalenia i stopnia izolacji, natomiast płazów od wielkości zadrzewienia.
Badania van Morarela (1988) wskazują, że na wyspach środowiskowych bogactwo gatunkowe roślin, tempo migracji i wymierania nie do końca stosuje się do klasycznej teorii wysp. Ważne są tu mechanizmy izolacji i charakter izolacji. Wydma - wyspa na bagnach biebrzańskich - duży stopień izolacji.
Wyspy śródpolne - Góry świętokrzyskie, Wielkopolska.
Na małych wtórnych wysepkach leśnych (nasadzenia) ok. 0,25 ha - bardzo duży udział gatunkow nieleśnych.
(…)
… wysp środowiskowych wpływa na zwiększenie ich bioróżnorodności
wyspy starsze mają większą bioróżnorodność
na terenach skażonych wyspy odgrywają większą rolę w utrzymywaniu bioróżnorodności niż te na terenach nieskażonych.
Korytarze - są elementami łączącymi w krajobrazie wyspy, np. szpalery drzew przydrożnych i granicznych (Mazury, Zuławy), zadrzewienia wzdłuż kanałów (np. Kanał Radyni), żywopłoty (Walia), miedze (np. krajobraz Małopolski), drogi nie obsadzone drzewami (np. drogi koło Wasilkowa), trakcje elektryczne (np. w Suwalskim Parku Krajobrazowym), rzeki i kanały (np. okolice Wasilkowa), tory kolejowe, linie oddziałowe.
Korytarze są środowiskiem życia wielu gatunków nieobecnych w tle i wtedy spełniają rolę wydłużonych wysp. Korytarze są miejscem migracji między wyspami oraz wyspami a tłem. Im mniejsze są odległości między wyspami, tym większe prawdopodobieństwo migracji gatunków o wąskiej amplitudzie ekologicznej. Korytarze mogą byś barierą rozchodzenia się oddziaływań fizycznych (np. szpaler drzew przydrożnych jako bariera wiatrów huraganowych), korytarze mogą być też barierami hałasu ulicznego.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)