To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Minojczycy
Mimo stu lat badań archeologicznych historia Minojczyków wciąż się nam wymyka. Ich język został do dziś nieodczytany. Obce źródła, ceramika minojska, ceramika znaleziona w Egipcie, na Cyprze, Syrii sugerują, że był to lud kupiecki, a intensywne prace archeologiczne wykazały, że ich kultura była skupiona wokół kilku kompleksów pałacowych. Nie wiadomo jednak kto rządził na Krecie i czy Knossos było głównym ośrodkiem.
Rozkwit cywilizacji minojskiej przypada na epokę brązu, a znaczna część jej bogactwa pochodziła z handlu cyną (która w połączeniu z miedzią dawała brąz).
Upadek cywilizacji minojskiej jest owiany tajemnicą. Kilkakrotnie w historii kompleksy pałacowe na Krecie uległy poważnemu zniszczeniu - prawdopodobnie przyczyną były trzęsienia ziemi po wybuchu wulkanu Thera lub wojska najeźdźców. Ale za każdym razem je odbudowano.
Ostateczny upadek cywilizacji minojskiej miał miejsce w następnym stuleciu i mógł mieć związek z gospodarką. Gdy nowa technologia wyrobu żelaza rozpowszechniała się po rejonie Morza Śródziemnego, handel minojską cyną stracił na znaczeniu. Dla cywilizacji, której rozkwit zależał od kontroli niezbędnego składnika brązu, zmierzch epoki brązu i świt epoki żelaza mogły przyczynić się do zakończenia ery pałacowej w większym stopniu niż jakakolwiek inwazja czy katastrofa naturalna. Michael Ventris i odczytanie pisma linearnego B.
Ventris nie był archeologiem ani językoznawcą, lecz zajął się odcyfrowaniem języka, który Evans nazwał pismem linearnym B, w ramach hobby. Jego pierwszym podejściem do tematu było napisanie artykułu dla „American Journal of Archaeology” sugerował w nim, że język ten może być powiązany z etruskim. Wybuch drugiej wojny światowej przerwał jego parcę i po służbie na stanowisku nawigatora w Royal Air Force powrócił do wybranego zawodu architekta. Ventris nie porzucił hobby. Pisał comiesięczne raporty na temat swojej mozolnej pracy nad pismem. Po publikacji w 1951 znacznej liczby tabliczek z pismem linearnym B, znalezionych w Pylos w Grecji, Ventris otrzymał do dyspozycji o wiele więcej materiału. Stworzył siatkę, do której wpisał około 90 sylabicznych znaków języka, starając się je połączyć. Nie miał jeszcze możliwości aby określić ich brzmienie. Była to boleśnie powolna praca. Ventris najpierw ustalił wzajemne relacje pomiędzy znakami. Potem ustalił wartość kilku znaków - były to kreteńskie nazwy miejsc. Tym sposobem otrzymał klucz, którego szukał. Mógł rozpocząć łamanie szyfru.
Ventris odkrył, że pismo linearne B nie było powiązane z etruskim, lecz ze wczesną formą greki. Mykeńczycy, którzy się nim posługiwali byli greckojęzycznymi przodkami okresu klasycznego. Świadomy tego, że nie był językoznawcą z wykształcenia, z wielką skromnością zaczął kontaktować się z greckimi uczonymi, prosząc ich o pomoc. Zwrócił się między innymi do młodego naukowca z Cambridge - Johna Chadwicka.
(…)
… mogły przyczynić się do zakończenia ery pałacowej w większym stopniu niż jakakolwiek inwazja czy katastrofa naturalna. Michael Ventris i odczytanie pisma linearnego B.
Ventris nie był archeologiem ani językoznawcą, lecz zajął się odcyfrowaniem języka, który Evans nazwał pismem linearnym B, w ramach hobby. Jego pierwszym podejściem do tematu było napisanie artykułu dla „American Journal of Archaeology…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)