Miejsce teologiczne wiary w stworzenie

Nasza ocena:

3
Wyświetleń: 672
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Miejsce teologiczne wiary w stworzenie - strona 1 Miejsce teologiczne wiary w stworzenie - strona 2

Fragment notatki:

miejsce teologiczne wiary w stworzenie Stworzenie i zbawienie w ich wzajemnych relacjach Opisy stworzenia świata zawarte w Piśmie Świętym mają na celu ukazanie istoty stworzenia, jego relacji do Boga oraz dziejów zbawienia ludzkości. Prawda o dziejach stworzenia jest nierozerwalnie powiązana z prawdą o zbawieniu. Porządek stwórczy i porządek zbawczy nie są tym samym ale się nie usuwają wzajemnie i nie mieszają. Ten sam Bóg jest Stwórcą i Zbawcą i ta sama osoba ludzka jest stwarzana i zbawiana. Dar stworzenia dał człowiekowi materialne, realne istnienie, natomiast dar zbawienie dał człowiekowi nieskończone istnienie. Teologia stworzenia i zbawienia mają ten sam przedmiot: Bóg, człowiek i świat, różny mają przedmiot formalny: istnienie (życie) w wymiarze ziemskim (skończonym) i wiecznym. Człowiek jest w centrum całego stworzenia, jak również jest adresatem zbawczego dzieła Chrystusa. Chrystologia św. Pawła ujmuje nową wizję stworzenia w Jezusie jako odkupicielu. Stworzenie i zbawienie łączy wizja Adama. Pierwszy Adam z prochu ziemi, był przyczyną rozbicia i podziałów, Drugi Adam, Syn Boży który zjednoczył się z człowiekiem już osobowo, jednoczy ludzkość z Bogiem. Na tej zasadzie Chrystus staje się Głową stworzenia, prawzorem (albowiem z Niego i dla Niego wszystko). Stary Testament: stworzenie jako przesłanka (założenie) przymierza Zwolennicy tej teorii to K. Barth, G. von Rad. Twierdzili że wiara Izraela w stworzenie świata wywodziła się z doświadczenia działania Boga. To doświadczenie wybrania, prowadzenia , zawarcia przymierza z nardem wybranym było podstawą odkrycia stwórczej mocy Boga. Bóg, który objawił się uwalniając Lud z Egiptu musi być koniecznie Bogiem całego świata. Wiara w dzieło stworzenia było objawem przejścia od pojmowania Boga tylko Izraela (myślenie nacjonalistyczny) do pojmowania Boga jako Pana i Stwórcę całego świata (myślenie uniwersalistyczne). Stwórca jest Bogiem bliskim, Bogiem który kocha swoje stworzenie i troszczy się o nie, dlatego zawiera przymierze ze swoim narodem, które zaczyna realizować się w Abrahamie. Taka interpretacja ma przybliżone wyjaśnienie w analizie pierwszych trzech rozdziałów księgi Rodzaju. Zawarta tam historia stwarzania jest ujęta jakby w schemat przymierza, jakie znał naród Izraelski. Najpierw Bóg okazuje swoją dobroć i stwarza człowieka, następnie umieszcza go w raju dla niego przygotowanym i zobowiązuje do wierności (w przykazaniu nie jedzenia z drzewa). Nieposłuszeństwo Bogu przynosi śmierć. Stworzenie jako pojęcie niezależne od przymierza Przedstawiciel tego poglądu C. Westrmann uważał że autorzy Księgi Rodzaju materiał do jej powstania zaczerpnęli z kultur ościennych. We wszystkich ludach ościennych Izraela panowało przekonanie, że wszystko co istnieje zostało stworzone przez bóstwo. Zatem wiara Izraela w Boga Stwórcę nie jest uzależniona od wiary w przymierze Boga z Izraelem. Bóg Stwórca wszystkich ludzi szczególnie umiłował naród Izraelski i zawarł z nim przymierze.

(…)

… bogów Tiamat i Apsu, z której zrodził się świat i cały świat. Ludzie zostali stworzeni z ciała zabitej Tiamat. Inny babiloński mit Atrahasis, mówi o tym że ludzie zostali stworzeni po to by zastąpić zbuntowanych bogów i przejąć ich niewolniczą pracę. W Persji króla uważano za ustanowionego przez Boga stróża ładu kosmicznego. Czczono ciała niebieskie jako bóstwa z racji przypisywanej im władzy…
… i obdarzył go wolnością. Izrael chociaż uważał króla za namaszczonego przez Boga, to odmawiał mu czci boskiej, król był takim samym człowiekiem jak wszyscy. Izrael nie czcił ciał niebieskich ani żadnego ze stworzeń. Teologiczne opisy stworzenia świata przezwyciężają świadomość mityczną. …
… mówiące o pochodzeniu świata. W egipskim micie o bogu Słońca Re, stwórcze działanie polegało na wprowadzeniu każdego ranka na nowo ładu w świecie (maat); bóg ten wyłonił się z pierwotnych wód (nun) i aż do wieczora odbywał swą zwykłą drogę po niebie, umożliwiając tym samym wszelkie życie. W mitologii kananejskiej (Mezopotamia ) najwyższy bóg El jest nazywany stwórcą bogów (teogonia), a jego żona Athiratu…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz