MIĘDZYNARODOWY PAKT PRAW OBYWATELSKICH I POLITYCZNYCH - CHARAKTER PRAWNY, PRZEDMIOT REGULACJI, GWARANCJE PRZESTRZEGANIA Jest to dokument przyjęty przez Zgromadzenia Ogólne ONZ w 1966 r. Z momentem ratyfikacji przez 35 państw uzyskał charakter umowy międzynarodowej. Polska ratyfikowała go w 1977 r. Natomiast dopiero w 1992 r. RP przystąpiła do tzw. protokołu opcyjnego (fakultatywnego) co oznacza, że Polska poddała się kontroli i ocenie Komitetowi Praw Człowieka ONZ z siedzibą w Genewie. Na straży Paktu stoi Komitet Praw Człowieka, rozpatrujący sprawozdania państw - stron Paktu oraz zawiadomienia indywidualne. W Pakcie tym sformułowano indywidualne wolności i prawa,. tj. pierwszej generacji - prawa osobiste i polityczne. Pakt obejmuje między innymi: prawo do samostanowienia i swobodnego dysponowania bogactwami, gwarantuje równości praw dla różnych płci, grup społecznych i etnicznych, prawo do życia, do wolności i bezpieczeństwa osobistego, do swobody poruszania się, ochrony prywatności, do wolności myśli, sumienia i wyznania, gromadzenia się, do udziału w życiu politycznym, do humanitarnego traktowania, ochrony przed torturami, do sprawiedliwego, równego traktowania przed sądami. Wprowadza on też zakaz niewolnictwa.
Praktyczne znaczenie uzależnione jest w tym przypadku od ratyfikowania protokołu opcyjnego do tego Paktu. Mimo, że ewentualnym zaleceniom przestrzegania paktu i naprawienia krzywd nie towarzyszy żadna, poza moralno - polityczną, sankcja - to niewiele państw sygnowało protokół.
W przypadku skargi (petycji) Komitet zwraca się do państwa o złożenie wyjaśnień w danej kwestii w terminie 6 miesięcy. Następnie zajmuje stanowisko w formie zalecenia. W praktyce państwa ich nie respektują. Komitet składa się z 18 ekspertów powołanych przez Zgromadzenie - nie są to sędziowie, jest to organ o charakterze sądu polubownego.
MIĘDZYNARODOWY PAKT PRAW GOSPODARCZYCH, SPOŁECZNYCH I KULTURALNYCH - CHARAKTER PRAWNY, PRZEDMIOT REGULACJI, GWARANCJE PRZESTRZEGANIA Jest to dokument przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1966 r. Polska ratyfikowała go w 1977 r. Wraz z Międzynarodowym Paktem Praw Obywatelskich i Politycznych stanowi rozwinięcie Powszechnej Deklaracji Człowieka - zbioru zasad bez mocy prawnej.
Jego artykuły obejmują prawo narodów do samostanowienia, gwarancje równości wszystkich grup wobec stanowionego prawa. Zostało w nim ujęte prawo do prac, do korzystania ze sprawiedliwych i korzystnych jej warunków (zarobki, wypoczynek, bezpieczeństwo), do tworzenia związków zawodowych i ich swobodnej działalności, do zabezpieczenia społecznego, specjalnej ochrony rodziny, matek, dzieci, do życia na odpowiednim poziomie (wolność od głodu, nędzy), do ochrony zdrowia, do korzystania z nauki (podstawowe, bezpłatne, powszechne nauczanie, dostępność średniego nauczania, wolność rodziców w wyborze szkół), do udziału w życiu kulturalnym, korzystania z postępu naukowego, ochrony interesów wynikających z twórczości.
(…)
…. in. Radzie Gospodarczej i Społecznej ONZ, Międzynarodowej Organizacji Pracy, WHO, UNICEF;
Fachową instytucją merytorycznej weryfikacji sprawozdań jest ekspercki Komitet Praw Ekonomicznych, Społecznych i Kulturalnych. Komitet ten bada sprawozdania państw oraz raporty organizacji pozarządowych, a następnie przedkłada własne uwagi Radzie Gospodarczej i Społecznej ONZ.
w przypadku Paktu Praw…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)