To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Międzynarodowe Towarzystwo Świadomości Kryszny
Towarzystwo założył w Nowym Jorku w 1966 r. Hindus Swami Prabhupada (+1977). Jego celem miało być szerzenie na Zachodzie „świadomości Kryszny” i „wedyjskiej kultury i religii”. Kryszna jest traktowany jako „najwyższy osobowy bóg”, a oddanie się jemu w miłości (bhakti) jako najwyższa forma czci. Podstawą wiary są pisma wedyjskie, a zasadniczo Bhagavadgita i Bhagavata, jedna z 18 Puran. Celem, do którego zmierzają zwolennicy ruchu, jest świadomość Kryszny pojmowana jako nadświadomość identyczna z boską świadomością. Najbardziej skuteczną ku temu matodą jest medytowanie osobiste lub wspólne śpiewanie mantry. Jest to tekst złożony z 16 słów, w których powtarzają się trzy: Hare, Kryszna, Rama. Mantra jest powtarzana w ciągu dnia 1728 razy. Cztery zasady regulujące życie są następujące: zakaz jedzenia mięsa, ryb i jaj; zakaz spożywania kawy, herbaty, alkoholu, narkotyków i palenia tytoniu; zakaz pozamałżeńskiego współżycia seksualnego; zakaz uprawiania hazardu. Zakazy te są związane z hinduistycznym podziałem na cztery kasty i z wędrówką dusz, czyli możliwością powtórnego narodzenia się w postaci jakiegoś zwierzęcia czy ptaka. Członkowie towarzystwa zamieszkują w grupach, tworząc zorganizowaną hierarchicznie wspólnotę, w której obowiązuje rygorystyczne podporządkowanie się guru. Są to najczęściej farmy, w których uprawia się ryż czy jarzyny ze względu na wymagany wegetarianizm. Ruch ten jest szkodliwy społecznie i wychowawczo. Propagatorzy ruchu wymagają od młodzieży porzucenia szkoły czy pracy, podważają autorytet rodziców i innych ludzi, traktowanych jako „demony” (spożywają pokarmy zwierząt, w których można się powtórnie narodzić oraz nie czczą Kryszny). Grupa uznaje się za jedynie doskonałą część ludzkości, której zadaniem jest skierowanie wszystkich ku czci Kryszny i do przyjęcia zasad towarzystwa.
Spośród innych ruchów hinduistycznych czciciele Kryszny wyróżniają się najwierniejszą postawą wobec hinduskiego pierwowzoru. Dotyczy to tak spraw religijnych jak i obyczajowych, związanych z kulturą hinduizmu. Różne elementy rytuału wiążą się z obchodami tradycyjnych hinduistycznych świąt religijnych, z obrzędami mającymi związek z posągami bóstw w świątyniach, malowaniem ciała gliną w dwunastu miejscach i dystrybucją prasadam - żywności poświęconej bóstwu.
W niektórych krajach ruch ten jest zaliczany do tzw. sekt czy ruchów „destrukcyjnych” stąd np. w RFN jego działalność jest zakazana.
Parlament Europejski w rezolucji z 2.04.1982 r. uznał działalność Hare Kryszna za szkodliwą i niebezpieczną. Według rezolucji adepci porzucają swoje rodziny i poddawani są „technikom umysłowej zależności” przez pozbawianie snu, bardzo surową wegetariańską dietę, co ma prowadzić do dezorientacji jednostki i sublimacji jej osobowości. Rezolucja została opublikowana w dokumentach Parlamentu Europejskiego i rozesłana do wszystkich krajów.
(…)
…)
Scjentologia („nauka o wiedzy”) jest ruchem i sprawną organizacją ekonomiczną. Założył ją R.L. Hubbard (+1986), autor drugorzędnych książek z gatunku „science fiction”. Swój program zamieścił w książce: „Dianetyka czyli nowoczesna wiedza o zdrowiu psychicznym” (1950). Poglądy tam zawarte są mieszaniną myśli zaczerpniętych z religii azjatyckich (reinkarnacja), magii, medycyny i psychologii. Hubbard stwierdza…
… zebrań „kaplicami”, scjentologowie zaczęli nosić koloratki, a kosmologiczne komiksy Hubbarda nazwano „księgami świętymi”. Odtąd ataki na siebie i swą grupę określał jako „wrogość do religii”.
Scjentologia przekreśla ramy religii monoteistycznej i umieszcza się w tradycji gnostyckich religii zbawczych jako bezpośrednie następstwo dzieła Buddy. Scjentologia proponuje szereg technik psychoterapeutycznych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)