Międzynarodowe stosunki polityczne - Wysiłki na rzecz integracji

Wysiłki na rzecz integracji „trzech Ameryk”
Na przełomie lat 50/60 ubiegłego wieku powstały klasyczne definicje integracji. Autorami trzech z nich byli Karl Teutscha, Ernst Haas i Leon Lindberg definicje były podstawą teorii politycznych zaś propozycja Bela Balassy jest fundamentem rozwiązań ekonomicznych. Żadna z tych definicji nie odnosi się bezpośrednio do Europy, ale każda wyrasta z refleksji nad nią właśnie. Definicja Haasa to proces, w którym aktorzy polityczni  z kilku struktur narodowych przenoszą swoją lojalność, oczekiwania i aktywność polityczną w stronę nowego centrum, którego instytucje posiadają lub dążą do posiadania władzy nad istniejącymi wcześniej państwami narodowymi. Powstanie nowej wspólnoty politycznej jest efektem tego procesu. Definicja ta ma ponadnarodowy charakter, to oznacza, że wskazuje na wyłanianie się nowego ośrodka dysponującego władzą, organizującego wokół siebie życie społeczne. Wskazuje też jednoznacznie na polityczny charakter procesów integracji.
Podobnie Karl Deutsch także skupia się na polityce, jednak w sposób wskazujący  na kluczowe znaczenie problemów zapewnienia pokoju i bezpieczeństwa. Skupia się na państwach, które są dla niego istotnym elementem ładu międzynarodowego. Jako przykład faktycznie istniejącej wspólnoty podaje USA i Kanadę, tym samym wskazuje na oderwanie od ponadnarodowego modelu europejskiego. Jednym z podstawowych celów jego teorii było zapewnienie pokoju w poczuciu jedności. Tak więc integracja jest przez niego interpretowana jako proces osiągania na danym terytorium poczucia wspólnoty oraz instytucji i praktyk wystarczająco silnych, aby zapewnić w długim okresie pokojowym charakter wszystkich zmian w ramach danej populacji.
Ameryka Łacińska jako region powstała wokół określonego modelu politycznego i ustrojowego charakteryzowanego przez republikański i prezydencki system rządów.
Balass natomiast definiował integracje (była to def. Integracji gospodarczej) jako proces obejmujący wszystkie ośrodki zaprojektowane w celu zniesienia dyskryminacji pomiędzy podmiotami gospodarczymi. Czyli oznacza to brak dyskryminacji pomiędzy gospodarkami narodowymi. Odróżnił on integracje od zwykłej współpracy różnicami tymi jest skala i cel zniesienia wszelkich ograniczeń. Wyróżnił dwa aspekty, aspekt negatywny to usuwania barier i znoszenia podziałów. Zasadniczo istotą integracji gospodarczej jest usuwanie barier związanych z terytorialnością i polityką państw, jest więc niezbędne, aby to państwa podejmowały kluczowe decyzje, które w efekcie zwiększają swobodę działania sił rynkowych. Wraz z pogłębianiem się procesu integracji coraz bardziej będzie szerzyć się potrzeba koordynacji polityki najpierw celnej, potem konkurencji, zatrudnienia, wreszcie fiskalnej czy makroekonomicznej.
Lindberg w swojej definicji skupia się on na sferze politycznej celem jest wspólnota polityczna. Tym samym wyróżnia dwa procesy integracji.

(…)

… mogą być tu cła lub inne bariery handlowe, które oddziaływują negatywnie na sytuację ekonomiczną przedsiębiorstw. W modelu tym występują jednak dwa istotne ograniczenia, pierwsze to uzależnienie każdej decyzji od jednomyślnej zgody wszystkich stron, może to spowodować paraliż i zahamowanie integracji na niskim poziomie, co oznacza niezrealizowanie potencjalnych korzyści. Po drugie procesy integracyjne…
... zobacz całą notatkę