To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
01.03.2011 TEMAT 1 Wstęp - pojęcia Integracja - zespalanie w całość, powstaje nowa jakość.
Termin „integracja” pochodzi z łaciny, gdzie używano go w sensie: renowacja, odnowienie, uzupełnienie.
Integracja potocznie oznacza scalanie, zespalanie, łączenie się kilku elementów w całość.
W nauce ekonomii słowo „integracja” najwcześniej zostało użyte w związku z organizacją przemysłu, w odniesieniu do łączenia przedsiębiorstw w formie porozumień, karteli, koncernów, trustów i fuzji.
Integracja pozioma - porozumienie firm konkurujących ze sobą, natomiast integracja pionowa - porozumienie dostawców z odbiorcami.
Pierwsza to publikacja Herberta Gaedicka i Gerta von Eynerna o statystyce handlu („Produkcyjno - gospodarcza integracja Europy: badanie sprzężeń w handlu zagranicznym krajów europejskich”). Ogłoszona w 1933 r.
Druga to angielski przekład pierwszego szwedzkiego wydania dzieła o merkantylizmie Eli Heckschera. Wydanie szwedzkie ogłoszono w 1931 r., angielskie natomiast w 1935 r. W wydaniu szwedzkim wyraz „integracja” występuje wyłącznie w formie przymiotnikowej „integrująca polityka państwa”, podobnie występuje jego antonim - „dezintegracja”.
Integracja całościowa (globalna) - obejmuje swym zasięgiem sferę polityki, gospodarki w wszelkie przejawy stosunków między warstwami, grupami czy jednostkami społeczeństw integrujących się państw. FEDERALIZM Federalizm -najstarsza koncepcja integracji, sprowadzająca się do postulatu utworzenia federacji. Federalizm umiarkowany - polega na utworzeniu unii federalnej na podstawie zawarcia porozumienia typu federalnego (paktu federalnego) między państwami w celu stworzenia wspólnego systemu politycznego (Brugmans)
Federalizm radykalny - postuluje federację metodą „konstytuanty”, mającą ponadnarodową władzę w postaci zgromadzenia konstytucyjnego (A.Spinelli).
FUNKCJONALIZM Funkcjonalizm - opiera się na współpracy między narodami wynikającej z określonych potrzeb. Rosnące potrzeby mogą być zarówno źródłem konfliktów, jak i źródłem współpracy. W celu przezwyciężenia konfliktów, funkcjonalizm proponuje koncentrowanie dążeń na wspólnych potrzebach oraz podejmowanie wspólnych działań. Jest to podejście ekonomiczne do rozwiązywania problemów narodowych i międzynarodowych, uznające prymat ekonomii nad polityką. Zakłada samoczynne rozprzestrzenianie się integracji osiągniętej w jednej dziedzinie na inne (spill - over). Czołowym przedstawicielem był D. Mitrany.
NEOFUNKCJONALIZM Neofunkcjonalizm - podstawową różnicą między funkcjonalizmem a neofunkcjonalizmem jest pogląd dotyczący rozprzestrzeniania się procesu integracyjnego. Funkcjonaliści zakładają automatyzm procesu integracji, a neofunkcjonaliści uważają, że automatyzm jest ograniczony i wymaga decyzji politycznych. Uczestnicy procesu integracji najpierw podejmują decyzje o charakterze ekonomiczno - politycznych, a następnie rozszerzają je o sferę polityczną. Głównym przedstawicielami byli E. Haas i L. Lindberg.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)