To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Dr. Hab. Maria Bijak – Kaszuba
Międzynarodowa integracja gospodarcza
Wykład I – Międzynarodowa regionalna integracja gospodarcza
1. Pojęcie międzynarodowej regionalnej integracji gospodarczej:
Dwa znaczenia w integracji w naukach ekonomicznych:
łączenie przedsiębiorstw w formie fuzji, koncernów, trustów i karteli
łączenie odrębnych gospodarek krajowych w rozległe regiony gospodarcze
Międzynarodowa regionalna Integracja gospodarcza - oznacza proces tworzenia się trwałych, strukturalnych powiązań
między gospodarkami grupy państw, w wyniku którego powstaje nowy, jakościowy organizm ekonomiczny. Z definicji wynika,
że międzynarodową integrację gospodarczą można rozumieć dwojako:
jako proces
jako stan rzeczy
2. Cele międzynarodowej integracji gospodarczych:
Integracja nie jest celem samym w sobie, lecz stanowi środek służący osiągnięciu celów, przede wszystkim politycznych, w
mniejszym stopniu ekonomicznych. Są to cele:
Polityczne – bezpieczeństwo (wewnętrzne i zewnętrzne), Wprowadzenie i utrzymanie demokratycznych rządów
Ekonomiczne – zwiększenie dobrobytu
3. Podstawowe uwarunkowania międzynarodowej integracji gospodarczej:
Procesy integracji mają charakter powszechny ale nie wszędzie przebiegają z równym powodzeniem, ponieważ wymagają
zaistnienia określonych warunków. Są to:
odpowiednia infrastruktura ekonomiczna w państwach zmierzających do integracji, w tym rozwinięta sieć usług
transportowych i komunikacyjnych
potencjalna komplementarność gospodarek, tj. podatność struktur gospodarczych na dostosowania prowadzące
do ukształtowania się wzajemnych specjalizacji
prointegracyjna polityka państw (polityka regionalizmu) stwarzająca odpowiednie ramy traktatowe i
instytucjonalne dla integracji. Wyrazem takiej polityki jest zawieranie regionalnych umów handlowych, których
treścią jest liberalizacja barier handlowych między państwami – sygnatariuszami
4. Płaszczyzny międzynarodowej integracji gospodarczej:
Międzynarodowa Integracja gospodarcza jest procesem zachodzącym na dwóch płaszczyznach:
na płaszczyźnie rynku
na płaszczyźnie polityki
Na płaszczyźnie rynku tzw. Integracja negatywna, polega na liberalizacji tych rynków tzn. na znoszeniu barier utrudniających
swobodny przepływ dóbr, usług, kapitału. Otwarcie dostępu do rynków pozwala na zainicjonowanie procesu wzajemnego
dostosowania się gospodarek.
Na płaszczyźnie polityki tzw. Integracja pozytywna, polega na koordynacji lub ujednolicenia polityki gospodarczej i
pozagospodarczej w różnych dziedzinach, w celu upodobnienia warunków funkcjonowania tych dziedzin w poszczególnych
państwach.
5. Instytucjonalne formy międzynarodowej integracji:
Integracja rynków oraz Integracja różnych obszarów polityki zachodzą w praktyce według pewnej sekwencji, wyrażającej się
w następowaniem po sobie kolejnych etapów. Kolejność form integracji jest zwykle następująca:
strefa wolnego handlu
unia celna
wspólny rynek
unia gospodarcza
unia walutowa
unia gospodarcza i walutowa
unia gospodarcza i polityczna
Strefa wolnego handlu – polega na zniesieniu ceł i barier pozacelnych w handlu między państwami członkowskimi, przy
zachowaniu niezależności tych państw w kształtowaniu ich polityki handlowej wobec państw trzecich.
Dr. Hab. Maria Bijak – Kaszuba
Międzynarodowa integracja gospodarcza
Wykład I – Międzynarodowa regionalna integracja gospodarcza
Unia celna – polega na zniesieniu ceł i barier pozacelnych w handlu między państwami członkowskimi oraz na wprowadzeniu
wspólnej zewnętrznej taryfy celnej wobec państw trzecich.
Wspólny rynek – oznacza swobodę przemieszczania się towarów, usług i czynników produkcji między państwami
członkowskimi oraz ich wspólną zewnętrzną regulację tych państw, odnoszących się do obrotów towarami, usługami i
czynnikami produkcji z państwami trzecimi.
Unia gospodarcza – oznacza wspólny rynek w ramach którego ma miejsce zaawansowania koordynacja lub ujednolicenie
najważniejszych dziedzin polityki gospodarczej oraz ustawodawstwa gospodarczego.
Unia walutowa – oznacza powiązania walut państw członkowskich za pomocą ustanowienia sztywnych kursów walutowych
lub wprowadzenie wspólnej waluty w tych państwach. Atrybutem unii walutowej jest wspólna lub wysoce skoordynowana
polityka pieniężna oraz swobodne przepływy kapitału.
Unia gospodarcza i walutowa – łączy w sobie cechy charakterystyczne unii gospodarczej i unii walutowej. Rozwój obu form
integracji może być równoległy, ze względu na bliskie powiązania polityki pieniężnej (wspólnej lub zharmonizowanej) lub
makroekonomicznej (wspólnej lub zharmonizowanej).
Unia gospodarcza i polityczna – obejmuje wszystkie elementy unii gospodarczej i walutowej, a ponadto koordynuje lub
unifikacje podstawowych dziedzin polityki wewnętrznej i zewnętrznej wraz z ustanowieniem organów ustawodawczych i
wykonawczych o kompetencjach ponadpaństwowych.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)