Metodyka stosowania podstawowych zasad dydaktycznych podczas zajęc z przysposobienia obronnego

Nasza ocena:

3
Pobrań: 28
Wyświetleń: 1638
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Metodyka stosowania podstawowych zasad dydaktycznych podczas zajęc z przysposobienia obronnego - strona 1

Fragment notatki:

Tematem przewodnim jest metodyka stosowania podstawowych zasad dydaktycznych podczas zajęc z przysposobienia obronnego.

Informacje zawarte w notatce dotyczą kwestii takich jak: zasady wg. Czesława Kupisiewicza, zasady wg. Kruszewskiego, zasady wg. Wincentego Okonia.

Metodyka stosowania podstawowych zasad dydaktycznych podczas zajęc z przysposobienia obronnego.
Zasady wg. Czesława Kupisiewicza
Zasada poglądowości- Komeński wskazywał na potrzebę uczynienia z niej zasady ogólno dydaktycznej, obowiązującej w nauczaniu wszystkich przedmiotów i na różnych szczeblach pracy dydaktyczno-wychowawczej z dziecmi i młodzieżą. W szczególności domagał się, „aby ludzie przyuczali się do czerpania swej wiedzy, o ile to jest możliwe, nie z książek, lecz z nieba i ziemi, z dębów i buków”.
Tak zrozumianej poglądowości, podobnie zresztą jak z innych zasad nauczania-uczenia się, wynikają zalecenia bardziej szczegółowej natury, które określa się mianem reguł dydaktycznych. Formuowano je już w połowie XIX stulecia, kiedy to np. Friedrich A.Diesterweg wyprowadził z zasady poglądowości nastepujące zalecenia praktyczne dla nauczyciela”
„1. Przechodź od tego, co bliskie, do tego co uczniowi dalekie.
2. Zaczynaj nauczanie od znanego i dołączaj do tego to, co uczniowi nie znane.
3. Pozwól dziecku poznawac świat za pomocą zmysłów; nauczaj poglądowo
4. Ujmuj treśc nauczania w łatwe do ogarnięcia przez ucznia całości
5. Najpierw zaznajamiaj dziecko z rzeszą, potem ze słowem.
6. W nauczaniu przechodź stopniowo od spraw konkretnych do abstrakcyjnych
7. Przystosowuj nauczanie do możliwości uczniów”
Racjonalnie posługiwanie się zasadą poglądowości nie prowadzi do eliminowania słowa (mówionego czy pisanego) z procesu nauczania-uczenia się, lecz wyznacza mu jedynie właściwe miejsce w tym procesie: nie pozwala mianowicie, aby słowo zastępowało rzeczywistośc tam, gdzie nie jest to wskazane ze względów psychologicznych i dydaktycznych
Zasada przystępności w nauczaniu- nazywana inaczej zasadą stopniowania trudności, wynika szereg bardziej od niej szczegółowych reguł dydaktycznych:
1. W nauczaniu należy przechodzic od tego, co jest dla ucznia bliskie, do tego, co dalsze
2. W nauczaniu należy przechodzic od tego, co jest dla uczniów łatwiejsze, do tego, co jest trudniejsze
3. W nauczaniu należy przechodzic od tego, co jest uczniom znane, do tego, co nowe i nieznane.
4. W procesie nauczania-uczenia się należy uwzględniac różnice w tempie pracy i stopniu zaawansowania w nauce poszczególnych uczniów.
Zasada świadomego i aktywnego udziału uczniów w procesie nauczania -uczenia się-
Jest to zasada od aktywnego udziału uczniów w procesie nauczania-uczenia się do najważniejszych norm dydaktycznego postępowania nauczyciela. Kładzie ona równocześnie nacisk na odpowiednie ukierunkowanie tej aktywności, jej wykorzystanie do urzeczywistnienia zawartych w programach celów i zadań kształcenia, uwzględniających zarówno potrzeby społeczne, jak i potrzeby indywidualne każdego ucznia.
Z zasady świadomego i aktywnego udziału uczniów w procesie nauczania -uczenia się wynika wiele szczegółowych reguł dydaktycznych, spośród których na szczególną uwagę zasługują następujące:


(…)

… spadają. Materialne obudowanie lekcji sprzyja podnoszeniu wyników nauczania tylko wtedy, gdy posłuży metodycznemu projektowi lekcji sporządzonemu ze względu na cele kształcenia, rodzaj materiału nauczania, właściwości uczniów i możliwości nauczyciela.


Początek ta zasada wzięła z zasady systematyczności. Ponieważ systematycznośc jesy cechą każdego rozsądnego działania, można było z tej nazwy zrezygnowac, zachowując w zasadzie systemowości to, co się z systematycznością kształcenia wiąże np. skutecznośc procesu kształcenia zależy od stopnia uporządkowania materiału dydaktycznego, od jego planowego ujęcia według pewnych właściwych dlań założeń…
… na roli jednego tylko zmysłu w procesie kształcenia, podczas gdy poznanie ma charakter polisensoryczny (wszystkich zmysłów: czucia proproceptywnego, dotyku, węchu, smaku, wzroku, słuchu). Stąd pojawiają się propozycje wprowadzenia nazw: zasada konkretności lub zasada bezpośredniości.
Proces poznawania rzeczywistości bywał tradycyjnie utożsamiany z jej spostrzeganiem za pomocą jednego lub więcej zmysłów…
… i zapewnia tym lepsze wyniki, im mniej wystepuje w nim przerw i dezorganizujących go czynności.
Najważniejsze spośród owych reguł:
1. Istotnym warunkiem skutecznego zaznajamiania uczniów z nowym materiałem jest uprzednie określenie stanu ich wiedzy wyjściowej oraz systematyczne nawiązywanie do niej
2. Ustalenie tzw. merytorycznego środka ciężkości lekcji oraz eksponowanie na jego tle i w powiązaniu…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz