To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Metody impregnacji drewna
Impregnacją drewna nazywa się nasycanie tkanki drzewnej ciekłymi roztworami substancji chemicznych o działaniu grzybobójczym (fungicydy), owadobójczym (insektycydy) oraz ogniochronnym.
Stosując w konstrukcjach nowe drewno najlepiej jest korzystać z tarcicy nasyconej metodami przemysłowymi (ciśnieniowymi). W zależności od warunków, w jakich to drewno będzie użytkowane wymagane jest stosowanie odpowiednich środków oraz metod nasycania. Wyróżnia się pięć klas środowiskowych zagrożenia dla drewna:
I - drewno użytkowane pod dachem,
II - drewno użytkowane pod dachem, narażone na zawilgocenie,
III - drewno użytkowane na zewnątrz, bez kontaktu z gruntem,
IV - drewno użytkowane na zewnątrz, w kontakcie z grantem lub z wodą,
V - drewno konstrukcyjne w wodzie morskiej.
W praktyce spotyka się jednak wiele obiektów użytkowanych od dawna, które w celu zapewnienia ich dalszej eksploatacji i wydłużenia trwałości należy poddać pracom zabezpieczającym przez doimpregnowanie drewnianych elementów. Impregnacje takie wykonuje się najczęściej przy zastosowaniu prostych metod powierzchniowych.
Trwałość konstrukcji drewnianej zależy od wielu omawianych czynników, ale również od doboru metody impregnacji i przestrzegania reżimów technologicznych z nią związanych. W tym celu należy znać mechanizmy wnikania impregnatów do drewna.
Drewno ma strukturę porowato-włoskowatą. Jest ono zasobne w kapilary wypełnione w mniejszym lub większym stopniu wodą. W zależności od stopnia wilgotności będzie ono pochłaniało płyny na zasadzie kapilarnej (naczyń włoskowatych) oraz na zasadzie praw dyfuzji (wyrównywania stężeń),
Impregnaty wodnorozpuszczalne są wodnymi roztworami soli i wnikają na zasadzie kapilarnej i dyfuzji. Wtedy wilgotność drewna nie ma wpływu na ich penetrację w głąb materiału. Natomiast środki oparte na bazie rozpuszczalników organicznych (benzyny, oleje), ze względu na brak zdolności mieszania się z wodą, będą wnikały na zasadzie kapilarnej wyłącznie do drewna suchego. Im niższa będzie wilgotność drewna, tym lepsza będzie penetracja impregnatu rozpuszczalnikowego w głąb materiału.
Wnikanie impregnatów na zasadzie kapilarnej może zachodzić tylko w drewnie powietrzno-suchym, pozbawionym wody wolnej. Głębokość wnikania cieczy impregnującej w głąb drewna zależy od;
• średnicy kapilar,
• lepkości cieczy,
• napięcia powierzchniowego cieczy,
• czasu zanurzenia drewna w impregnacie lub jego ilości na powierzchni.
Mniejsze średnice kapilar zapewniają intensywniejsze i głębsze wnikanie. Podwyższenie temperatury impregnatów oleistych obniża ich lepkość, a zatem zwiększa przez kapilary.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)