Metody dyfuzyjne - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 63
Wyświetleń: 952
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Metody dyfuzyjne - wykład - strona 1 Metody dyfuzyjne - wykład - strona 2 Metody dyfuzyjne - wykład - strona 3

Fragment notatki:

Metody dyfuzyjne
Metody dyfuzyjne opierają się na mechanizmie dyfuzji preparatu do wilgotne­go drew na i są wykonywane środkami wodnoprzepuszczalnymi. Preparat jest na­noszony do lub na drewno w postaci silnie stężonego koncentratu. Preparat w drew­nie mokrym od razu rozpuszcza się, dyfunduje w głąb i zabezpiecza je. Natomiast w drewnie suchym pozostaje w formie nie rozpuszczonej do czasu ewentualnego zawilgocenia drewna.
Do tej grupy metod zalicza się:
• pastowanie,
• bandażowanie,
• metodę nabojów (kołkowania),
• metodę zastrzyków,
• metodę Cobry,
• metodę pianową,
• metodę wypierania soków Boucherie.
Wymienione metody stosuje się praktycznie do wszystkich gatunków drewna przy nieograniczonym poziomie wilgotności.
Szczegółowy opis wszystkich wymienionych metod przedstawiono np. w [26].
Należy wspomnieć, że ostatnio impregnację zaczęto wprowadzać już na etapie produkcji elementów konstrukcyjnych. Takim przykładem są elementy produko­wane technologią SCL. Praktyka pokazała, że trwałość konstrukcji zaimpregnowa­nej tylko powierzchniowo jest kilkakrotnie mniejsza, niż gdy przeprowadzi się ten zabieg w samym materiale.
Należy podkreślić, że w praktyce impregnacja powierzchniowa chroni drewno nie dłużej niż przez 4 lata i co taki okres powinna być powtarzana. Natomiast nasy­cenie wgłębne może chronić drewno nawet 25 4 30 lat.
W przypadku porażonego elementu drewnianego, wbudowanego lub stanowiące­go integralną część obiektu istniejącego, wybór dostępnej metody jest ograniczony, Impregnację powierzchniową wykonuje się zwykle przez smarowanie lub natrysk, a im­pregnację wgłębną metodą iniekcji ciśnieniowej. Dobór metody jest uzależniony od wymaganej klasy odporności drewna i jego stopienia porażenia. W przypadku elemen­tów głównych należy wybierać raczej metody ciśnieniowe, gdyż głębokość kapilarnego wnikania impregnatów przy zastosowaniu metody powierzchniowej wynosi max 5 mm» czyli jest wielokrotnie mniejsza niż możliwa głębokość naturalnych spękań drewna.
Należy zatem odróżnić zabiegi impregnacji powierzchniowej, przeznaczone w zasadzie do zabezpieczenia drewna przed szkodnikami biologicznymi oraz po­mimo pożaru, od zabiegów iniekcyjnych, mających na celu wzmocnienie struktur}' drewna lub uciąglenie jego przekroju. Zastosowanie impregnacji strukturalnej drew­na iniektami na bazie żywic epoksydowych daje znaczne korzyści w postaci likwi­dacji spękań skurczowych drewna oraz uciąglenia jego przekroju przez wypełnie­nie wolnych przestrzeni, a w przypadku drewna „starego" umożliwia tym samym odtworzenie walorów eksploatacyjnych oraz osiągnięcie wartości wytrzymałości charakterystycznych jak dla drewna „nowego". Ponadto przy zastosowaniu żywic epoksydowych następuje zahamowanie wzrostu grzybów domowych.

(…)

… zastosowanej kompozycji epoksydowej. Temperatura otoczenia nie może być niższa od +5°C, wilgotność drewna nie po­winna przekraczać 12 4 15%, a wilgotność względna powietrza 65%. Do obciąże­nia elementów wzmacnianych przy użyciu połączeń klejowych można przystąpić już po 24 h od wykonania zabiegu, jednak końcową wytrzymałość osiąga się po ok. 10 dniach. Stosując jakiekolwiek środki ochrony drewna należy mieć…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz