To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Metody bezciśnieniowe i ciśnieniowe
Do metod bezciśnieniowych zalicza się:
• smarowanie,
• opryskiwanie,
• kąpiele, przy czym można wyróżnić tu:
- krótkotrwale kąpiele zimne (od 30 sek. do 2 4- 3 godz. w temperaturze
otoczenia),
- długotrwałe kąpiele zimne (od kilku godz. do kilku dni w temperaturze otoczenia).
- kąpiele gorąco-zimne (od 2 do 4 godz. w temperaturze 60 4- 90°C).
Wśród metod ciśnieniowych wyróżnia się:
• metodę pełnokomórkową Bethela-Burnetta (nasycanie na pełno) - służy prawie wyłącznie do nasycania środkami wodnorozpuszczalnymi,
• metoda schodkowego podnoszenia ciśnienia Gillwalda-Jonata - stosuje się głównie do drewna trudniej nasycalnego,
• metoda Lowry (proces uproszczony metody Bethela),
• metoda pustokomókowa Rupinga (nasycanie impregnatami oleistymi),
• metoda Rupinga z kąpielą wstępną (nasycanie impregnatami oleistymi drewna trudno nasycalnego),
• metoda podwójna Rupinga (nasycanie olejem kreozytowym drewna bukowego),
• metoda próżniowa (pełnokomórkową) (do nasycania środkami wodnorozpuszczalnymi),
• metoda podwójnej próżni (do nasycania środkami wodnorozpuszczalnymi).
Wszystkie wymienione metody różnią się w zależności od stosowanych preparatów i przeznaczenia impregnowanego drewna. Drewno wprowadza się do komory ciśnieniowej (autoklawu), zalewa roztworem impregnatu i w zależności od metody poddaje się zmianom ciśnienia, od stanu próżni (około 0,02 MPa) do nawet 1,0 MPa. Zmiany wielkości ciśnienia mogą być jedno- i wielokrotne. Drewno poddane takiemu procesowi jest zaimpregnowane na całym przekroju, stosowane środki ulegają w drewnie utrwaleniu, co zapobiega ich późniejszemu wymywaniu. Podczas procesów próżniowo-ciśnieniowych najistotniejszy wpływ na skuteczność nasycania ma poziom wilgotności w drewnie, co wiąże się z obecnością powietrza w drewnie. Pod wpływem próżni powietrze rozpręża się, zwiększa swoją objętość i jego część zostaje usunięta z drewna. Podczas powrotu do ciśnienia atmosferycznego podciśnienie panujące w drewnie zasysa preparat do jego wnętrza, gdzie wnika na miejsce odpompowanej części powietrza. Natomiast, jeśli do procesu nasycania wykorzystuje się nadciśnienie, to powietrze zawarte w drewnie jest sprężane. Wtedy następuje zmniejszenie objętości powietrza i na jego miejsce jest wtłaczany pod ciśnieniem impregnat. Tam wnika w ścianki komórek drewna, podczas redukcji zaś do poziomu ciśnienia atmosferycznego nadmiar cieczy jest wypychany z drewna przez rozprężające się powietrze. Z tego powodu wilgotność drewna nasycanego metodami przemysłowymi nie może przekraczać 28%, aby zawierało dostateczną ilość powietrza, niezbędną do przeprowadzenia procesów sprężania i rozprężania.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)