Metoda zabawowo-naśladowcza - wykład

Metoda zabawowo-naśladowcza

• w metodzie tej opieramy się na wyobrażeniu zdobytym przez obserwacje bezpośrednią, na przywołaniu w wyobraźni dziecka ruchów już kiedyś widzianych
• stosując tę metodę w wychowaniu fizycznym nauczyciel musi stworzyć sytuację zadaniową, która zoobrazuje dzieciom dany przedmiot, zjawisko, czynność człowieka bądź zwierzęcia i zleca naśladowanie go. Dziecko uczy się ilustrowania ruchem jakiejś treści czy zjawiska przyrody np.grzmot, wiatr, deszcz itd.
• ruchy naśladowcze dzieci nie muszą być w pełni dokładnym i ścisłym odzwierciedleniem zaobserwowanej czynności, należy dać dzieciom dużo swobody oraz pobudzić ich fantazję.

Nauczyciel powinien jednak czuwać nad przebiegiem zabawy, tak by granica swobody nie została przekroczona oraz nad tym by gra przebiegała prawidłowo.

• objaśnienie ruchu powinno być krótkie, obrazowe i dopasowane do poziomu intelektualnego dzieci.
• stosując tę metodę opieramy się na wewnętrznych przeżyciach dzieci. Ruchy dzieci mają być odzwierciedleniem tego co dzieje się w ich wyobraźni.
• osiągniecie zamierzonego celu w zadaniach wykonanych tą metodą zależy w dużym stopniu od poprawnie przyjętej pozycji wyjściowej. Na to nauczyciel musi zwrócić szczególną uwagę.
• przykłady tej metody: koci grzbiet, małe i duże piłeczki, idź jak staruszek podpierający się laską