Metoda pracy z indywidualnym przypadkiem-opracowanie

Metoda pracy z indywidualnym przypadkiem
Etapy pracy z przypadkiem: 1. Wgląd na cechy osobowości jednostki i rozpoznawanie zasobów oraz zagrożeń środowiska. 2. Bezpośrednie oddziaływanie osoby na osobę. 3. Bezpośrednie oddziaływanie poprzez otoczenie społeczne.
Obejmuje 2 komponenty: - studium przypadku- nazywane rozpoznawaniem, które obejmuje charakterystykę losów , sytuacji wewnętrznej lub zewnętrznej jednostki w kontekście problemu, które ma prowadzić do diagnozy społecznej i stać się podstawą opracowania planu pracy.
-praca z przypadkiem- oparte na sprawowaniu wspólnie z klientem planu pracy, pomocy, która obejmuje działanie o charakterze ratowniczym, kompensacyjnym lub terapeutycznym.
Sprowadza się do 3 etapów: * etap skoncentrowany na rozpoznaniu, które prowadzi do diagnozy przypadku ** opracowanie planu postępowania z przypadkiem
***prowadzenie przypadku według opracowanego planu
Wyróżniamy następujące modele: 1. Psychospołeczny (twórcy Mary Richmond, Gordon Hamilton, Helena Radlińska) 2. Funkcjonalny (Jessie Taft, Virginia Robinson) 3. Zorientowany na rozwiązywanie problemów (Karl Perlman) 4. Modyfikacji zachowań (Edwin Thomas)
Diagnoza indywidualnego przypadku:
Dane osobowe klienta
Definiowanie problemu, który dotyczy klienta
Określenie technik i narzędzi gromadzenia materiału diagnostycznego o jednostce
Opis, charakterystyka podopiecznego
Diagnoza przypadku, a raczej wnioski diagnostyczne wynikające z wcześniejszej charakterystyki jednostki
Opis dotychczas zastosowanych form (metod) pracy opiekuńczo- wychowawczej
Plan pracy z przypadkiem.
... zobacz całą notatkę